Μια ακόμη μέρα φτάνει στο τέλος της..Κάθεσαι σε μια γωνία βουτηγμένος στις σκέψεις σου και στον δικό σου κόσμο που μόνο εσύ μπορείς να αντιληφθείς..Κάνεις απόπειρα να στρίψεις ένα τσιγάρο και να το ανάψεις. Αλλά κάτι σε κρατάει.. Κάτι σε κάνει να πεισμώνεις που για ακόμα μια φορά δεν μπορείς να αντισταθείς σ'αυτόν τον διάολο.. Αλλά λες απο μέσα σου ένα γεμάτο περιφρόνηση "Δε γαμιέται".. Είναι η μόνη σίγουρη συντροφιά σου τα βράδυα.
Τραβάς μια δυνατή ρουφηξιά και μαζί με τον καπνό κατεβάζεις κάθε σου ανάμνηση που έρχεται να χαλάσει την βραδυά σου.. να την κάνει συντρίμμια! Ένα δυνατό και γεμάτο τσαντίλα "Όχι!" βγαίνει απο μέσα σου.. Είναι οι δικιές σου στιγμές και δεν θα αφήσεις τίποτα να σου τις πάρει μακρυά! Καταβάθως το χρειάζεσαι αυτό. Λίγες στιγμές μόνο για τον εαυτό σου.Μακρυά από την μιζέρια και γκρίνια του "έξω" κόσμου..
Φτάνει πια! Αρκετό χρόνο αφιέρωσες στους άλλους και αυτό που αποκόμισες ήταν η αχαριστία..ανεντιμότητα..ψέμα.. κάθε είδους υποκριτικής και απάνθρωπης συμπεριφοράς.Αν δεν μπορούν να σε καταλάβουν οι άλλοι δεν θα το κάνεις ούτε εσύ.Δεν θα είσαι εσύ ο συμπονετικός και γεμάτος κατανόηση μαλάκας που δεν δέχεται διόλου σεβασμό απο το κάθε τιποτένιο,κομπλεξικό ανθρωπάκι.
Δεν αντιλέγω..Οι ψεύτικες συμπεριφορές που επιδεχόμαστε έχουν σπείρει τη διχόνοια ανάμεσά μας σε τέτοιο σημείο που να μην είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε το 'καλό' απο το 'κακό'..τον ΄γνήσιο' απο τον 'σάπιο' άνθρωπο..Αλλά μην τα ισοπεδώνουμε όλα πια!Εαν είσαι προκατειλημμένος χωρίς καθαρό μυαλό και σκέψη, δύσκολα θα καταλήξεις να βρεις κάτι πραγματικά το αξιόλογο. 'Εχε τα μάτια σου ανοιχτά και μείνε σε επαγρύπνηση...
Και ενώ η επόμενη μέρα έρχεται να πάρει την θέση της νύχτας εσύ σβήνεις με έναν μηχανικό τρόπο την γόπα του τελευταίου δημιουργήματός σου και, κουρασμένος απο τον πολύωρο και εκτενή διάλογο με τα ενδόμυχα της ψυχής σου, κατευθύνεσαι προς τον ναό σου..
Υπάρχουν φορές στην ζωή μας που γνωρίζουμε όλως τυχαίως ανθρώπους στους οποίους βλέπουμε πτυχές του χαρακτήρα μας.. Σαν να αναγνωρίζουμε στο πρόσωπο τους το δικό μας πρόσωπο..Και είναι άκρως γοητευτικό αυτό.
Είναι τόσο όμορφο και συνάμα παράξενο όταν αρκεί απλά ένα χαμόγελο του άλλου για να νιώσεις εσύ χαρά.. Μερικές αστείες γκριμάτσες του αρκούν ώστε να ξεχάσεις τα προβλήματα σου και για πολλή ώρα να βρίσκεσαι σε έναν άλλο κόσμο.. Μακρυά από τα σκαμπανεβάσματα της γαμημένης της ψυχολογίας σου ,η οποία ώρες ώρες σε συντρίβει συθέμελα.
Εκείνο που μου έκανε εντύπωση και με έκανε να νιώσω όμορφα ήταν ο τρόπος σκέψης σου..Το λέγειν σου..Το ντόμπρο λεξιλόγιο που χρησιμοποιείς για να αποδώσεις την άθλια πραγματικότητα και το χάος που επικρατεί γύρω μας σε ετούτη την κοινωνία στην οποία συνένοχοι είμαστε και εμείς οι ίδιοι.Όση ανασφάλεια και αν κουβαλάς σαν άνθρωπος εκείνο που θέλω να ξέρεις είναι ότι "οι μικρές ατέλειες είναι αυτές που αποδίδουν έναν όμορφο πίνακα πολλές φορές"..Θυμάμαι χαρακτηριστικά να μου λες πως δεν περίμενες να το ακούσεις αυτό απο γυναίκα. Και όμως πίστεψέ το για μένα.. Πίστεψε πως κάθε σου χαμόγελο είναι ένας θησαυρός παρότι πιστεύεις εσύ ότι "το ένα δόντι πάει βόλτα". Να έχεις υπ'όψιν σου ότι αυτό το δοντάκι έφτιαξε σε εσένα μια πολύ όμορφη και γλυκειά εικόνα. Σου προσέδωσε έναν γλυκό και ρομαντικό τόνο που έχεις χάσει προ πολλού..Μην αμελείς να δείχνεις συχνά πυκνά την ομορφιά της ψυχής σου αποτυπωμένη στο πρόσωπό σου. Είναι και αυτό ανάμεσα στα πολλά κομμάτια που συνθέτουν την προσωπικότητά σου..
Να καλωσορίσω τα άτομα που αποφάσισαν να επισκεφθούν αυτό το 'διαδικτυακό',θα έλεγα,ημερολόγιο. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είχα σκεφτεί το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός ιστολογίου στο οποίο θα καταχωρώ τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου.. που θα μπορώ να βγάλω στην επιφάνεια τα οσα με προβληματίζουν κατά καιρούς και αρκούμαι απλά στο να τα 'αποθηκεύω' μέσα μου.. Αλλά όπως εύστοχα μου είχε πει ένα άτομο.. "Το ποτήρι δεν γεμίζει εσαεί " ! Επομένως, μια μικρή παρότρυνση απο δύο άτομα χρειάστηκα και... τσούπ! Να'μαι και εγώ...
