Πάει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα στο ιστολόγιο..Αυτό συνέβη διότι υπήρξαν πολλές σκέψεις που δεν σταματούσαν να με βασανίζουν.Και το βασανιστήριο καλά κρατεί.Διανύω μια πολύ περίεργη,για μένα, περίοδο (χα,πόσο πρωτότυπο..) Ξαφνικά να θέλω να πάψω να έχω επαφές με τον περίγυρό μου..με άτομα που μέχρι τώρα είχα αρκετά καλές σχέσεις και κάναμε και γαμώ τις παρέες.Είναι αυτό το συναίσθημα ''θέλω να απομακρυνθώ και να μείνω μόνος/η μου'' κόβοντας κάθε δίαυλο επικοινωνίας.Και αναρωτιέμαι ''γιατί ρε Ιωάννα;''..Γιατί σου γύρισε το μυαλό και θέλεις να ξεκόψεις από άτομα τα οποία στην ουσία δεν σου έχουν κάνει τίποτα..; χωρίς να έχεις κάποια αξιόλογη αφορμή..;Πολλά 'γιατί' που με τρελαίνουν και με νευριάζουν γιατί δεν βρίσκω λύση.Δεν βρίσκω μια γαμημένη-σωστή,κατά γενική ομολογία,απάντηση.
Κάτι το οποίο υποστηρίζω με θέρμη είναι το γεγονός ότι όλοι μας έχουμε ανάγκη από πρόσωπα στη ζωή μας.Από πρόσωπα τα οποία θα μπορούμε να εμπιστευθούμε και να τους "ανοίξουμε" την ψυχή μας..να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας και να μπορούμε,πέρα από τον χαβαλέ, να κάνουμε και σοβαρές συζητήσεις.Δεν είναι όλα 'χαχαχα' και 'χουχουχου'.Φυσικά αυτά τα πρόσωπα στα οποία αναφέρομαι είναι ελάχιστα..Μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού (και αν).Επομένως, τι γίνεται..Καταφέρνουμε να βρούμε 1-2 τέτοια άτομα τα οποία κρατάμε πολύ κοντά μας και οι υπόλοιποι είναι απλά και μόνο για την παρέα.Να έχεις να πεις απλά μια μαλακία και να θέσεις και κανα σοβαρό ζήτημα που και που.Έχουμε λοιπόν τα 'κολλητάρια' και τους 'γνωστούς' μας.Και κάπου εδώ μπερδεύονται οι σκέψεις μου και προσπαθώ να βρώ μιαν άκρη σαν αυτήν που προαναφέρω.Φταίει το γεγονός ότι αλλάζει ο άνθρωπος και ανεβάζει τον πήχη που εγώ κατά κάποιον τρόπο θέλω να κρατήσω πολύ λίγα άτομα στην ζωή μου;Και λειτουργώ ως εξής..Έχω πραγματικά δίπλα μου αυτή τη στιγμή δύο άτομα στη ζωή μου με τα οποία μπορώ να μοιραστώ τα άπαντα.Το ένα άτομο μάλιστα το γνώρισα πρόσφατα και έχουμε απίστευτη χημεία και τρελό δέσιμο.Συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον και είναι σαν να γνωριζόμαστε χρόνια.Ήρθε την κατάλληλη περίοδο στην ζωή μου και χαίρομαι άπειρα γι'αυτό.Χρειάζομαι πραγματικά ένα άτομο να μου αναπτερώσει το ηθικό και να ξεφύγω λιγάκι ώστε εκεί που εγώ βλέπω μόνο μαύρο να καταφέρω να δω και την γκρίζα απόχρωση.Όμορφη είναι και αυτή.Παρ'όλα αυτά, ο νους μου πάλι τριγυρνά.Εκεί που έχει συνηθίσει και έχει αγαπήσει...
Το άλλο σκέλος που θέλω να αναφέρω (μακρηγορώντας πάντα,χουχου) είναι ότι με όλα τα υπόλοιπα άτομα είμαι σε επιφυλακή.Για το ο,τιδήποτε.Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που πρόσφατα έμαθα κάποια διαστρεβλωμένα λόγια από ένα ατομάκι.Δεν έπεσα από τα σύννεφα.Πάντα θεωρώ αυτονόητο ότι κάποιος θα βρεθεί να κάνει την τσατσιά του,να παπαρολογήσει.Όλα αυτά λοιπόν και πολλά άλλα οδηγούν στο να κάνω ένα βήμα πίσω και να μην ανοίγομαι.Προετοιμάζομαι ούτως ώστε να μην μπορέσει κανένας να χρησιμοποιήσει κάτι εναντίον μου και να 'πατήσει' πάνω στις ευαισθησίες μου και στις όποιες καλές πτυχές διαθέτω.Όποιος τολμήσει να παραβεί το παραπάνω θα δει αυτό που δεν θα περίμενε από μένα να δει.Το μοναδικό πράγμα που μπορούν να μου προσάψουν είναι η ψυχρότητά μου και το γεγονός ότι είμαι 'βράχος'.Δεν πρόκειται να δουν όλοι αυτό που κρύβω,την πραγματική Ιωάννα.Εγώ επιλέγω για μένα και όχι οι άλλοι.
Κάπου εδώ πρέπει να γίνει μια παύση.Είναι απαραίτητο κάποια στιγμή να καλμάρει ο εγκέφαλος.Φάση είναι,θα περάσει...
Κάτι το οποίο υποστηρίζω με θέρμη είναι το γεγονός ότι όλοι μας έχουμε ανάγκη από πρόσωπα στη ζωή μας.Από πρόσωπα τα οποία θα μπορούμε να εμπιστευθούμε και να τους "ανοίξουμε" την ψυχή μας..να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας και να μπορούμε,πέρα από τον χαβαλέ, να κάνουμε και σοβαρές συζητήσεις.Δεν είναι όλα 'χαχαχα' και 'χουχουχου'.Φυσικά αυτά τα πρόσωπα στα οποία αναφέρομαι είναι ελάχιστα..Μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού (και αν).Επομένως, τι γίνεται..Καταφέρνουμε να βρούμε 1-2 τέτοια άτομα τα οποία κρατάμε πολύ κοντά μας και οι υπόλοιποι είναι απλά και μόνο για την παρέα.Να έχεις να πεις απλά μια μαλακία και να θέσεις και κανα σοβαρό ζήτημα που και που.Έχουμε λοιπόν τα 'κολλητάρια' και τους 'γνωστούς' μας.Και κάπου εδώ μπερδεύονται οι σκέψεις μου και προσπαθώ να βρώ μιαν άκρη σαν αυτήν που προαναφέρω.Φταίει το γεγονός ότι αλλάζει ο άνθρωπος και ανεβάζει τον πήχη που εγώ κατά κάποιον τρόπο θέλω να κρατήσω πολύ λίγα άτομα στην ζωή μου;Και λειτουργώ ως εξής..Έχω πραγματικά δίπλα μου αυτή τη στιγμή δύο άτομα στη ζωή μου με τα οποία μπορώ να μοιραστώ τα άπαντα.Το ένα άτομο μάλιστα το γνώρισα πρόσφατα και έχουμε απίστευτη χημεία και τρελό δέσιμο.Συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον και είναι σαν να γνωριζόμαστε χρόνια.Ήρθε την κατάλληλη περίοδο στην ζωή μου και χαίρομαι άπειρα γι'αυτό.Χρειάζομαι πραγματικά ένα άτομο να μου αναπτερώσει το ηθικό και να ξεφύγω λιγάκι ώστε εκεί που εγώ βλέπω μόνο μαύρο να καταφέρω να δω και την γκρίζα απόχρωση.Όμορφη είναι και αυτή.Παρ'όλα αυτά, ο νους μου πάλι τριγυρνά.Εκεί που έχει συνηθίσει και έχει αγαπήσει...
Το άλλο σκέλος που θέλω να αναφέρω (μακρηγορώντας πάντα,χουχου) είναι ότι με όλα τα υπόλοιπα άτομα είμαι σε επιφυλακή.Για το ο,τιδήποτε.Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που πρόσφατα έμαθα κάποια διαστρεβλωμένα λόγια από ένα ατομάκι.Δεν έπεσα από τα σύννεφα.Πάντα θεωρώ αυτονόητο ότι κάποιος θα βρεθεί να κάνει την τσατσιά του,να παπαρολογήσει.Όλα αυτά λοιπόν και πολλά άλλα οδηγούν στο να κάνω ένα βήμα πίσω και να μην ανοίγομαι.Προετοιμάζομαι ούτως ώστε να μην μπορέσει κανένας να χρησιμοποιήσει κάτι εναντίον μου και να 'πατήσει' πάνω στις ευαισθησίες μου και στις όποιες καλές πτυχές διαθέτω.Όποιος τολμήσει να παραβεί το παραπάνω θα δει αυτό που δεν θα περίμενε από μένα να δει.Το μοναδικό πράγμα που μπορούν να μου προσάψουν είναι η ψυχρότητά μου και το γεγονός ότι είμαι 'βράχος'.Δεν πρόκειται να δουν όλοι αυτό που κρύβω,την πραγματική Ιωάννα.Εγώ επιλέγω για μένα και όχι οι άλλοι.
Κάπου εδώ πρέπει να γίνει μια παύση.Είναι απαραίτητο κάποια στιγμή να καλμάρει ο εγκέφαλος.Φάση είναι,θα περάσει...
