Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

Προσπαθώ και τα καταφέρνω

Βραδινή περιπλάνηση στο διαδίκτυο διαβάζοντας διάφορα blogs που έπεφταν τυχαία στα χέρια μου.(ε ντάξει,για να είμαι και ειλικρινής το 'σκάλιζα' από μόνη μου το θέμα και ήθελα να βρω αφορμή να απασχολήσω το μυαλό μου αυτό το βράδυ).Διαπίστωνα όμως ότι όσο περισσότερο διάβαζα γινόμουν ολοένα και περισσότερο σκεπτική.Ίσως να έφταιγε η θεματολογία των κειμένων.Με είχαν απορροφήσει με τέτοιο τρόπο φτάνοντας στο σημείο να έχω ανοίξει καμιά 10ριά καρτέλες στον browser.Ένιγουει,δεν το άφησα να πάρει διαστάσεις.Έχουν αρχίσει και μπαίνουν όρια και υπάρχει φειδώ όπου κρίνεται απαραίτητο.
Δυστυχώς,υπάρχουνε συγκεκριμένα άτομα τα οποία έχω παραμελήσει εδώ και ένα διάστημα.Όχι ηθελημένα,όχι σκόπιμα αλλά επειδή έτσι έπρεπε να εξωτερικευθεί το 'θηρίο' μέσα μου.Αυτό ήταν το καλύτερο για μένα.Αν και έδωσα μια ασαφή εξήγηση για τον λόγο της απουσίας μου φάνηκε ότι δεν υπήρξε ουδεμία κατανόηση.Το θεωρώ φυσιολογικό να περιμένεις μια θετική ένδειξη από το άτομο που κάνετε καλή παρέα και ξέρετε ότι υπάρχει καλή χημεία μεταξύ σας.Για να αποφευχθούν οι όποιες παρεξηγήσεις..για να λογοδοτήσω ολοκληρωτικά πρέπει να μου το αποπνέει.Από την στιγμή που δεν μπορώ να 'ανοιχτώ' δεν θα το κάνω,δεν θα πιέσω τον εαυτό μου.Περιμένεις το πέρασμα του χρόνου να καταλαγιάσει το φορτίο που κουβαλάς μήπως και μπορέσεις να καταθέσεις λέξη προς λέξη.Αυτή η στιγμή δεν έρχεται ποτέ,σου κουνάει το μαντήλι από μακρυά.Σπάνια και επιλεκτικά θα αραδιάσω το περιεχόμενο που κουβαλάει αυτό το μυαλό.Εν τέλη,βέβαια,δεν αποζητούσα καμία συμπαράσταση, ούτε βοήθεια.Ήταν ένα παιχνίδι που μου γάμαγε το μυαλό και ήξερα ότι θα το τελειώσω μόνη μου.Έτσι έγινε.Είμαι σίγουρη ότι φταίνε εκείνα τα πολύ άσχημα περιστατικά που έχουν βιώσει ορισμένοι άνθρωποι στο παρελθόν και αποτελούν την αιτία που διαμόρφωσαν έναν ατσαλάκωτο/δυνατό χαρακτήρα ικανό να αντιμετωπίζει την εκάστοτε δυσκολία που παρουσιάζεται.
Μου βγήκε κάπως περίεργη η ανάρτηση αυτή,κάτι στον γραπτό μου λόγο δεν μου αρέσει αυτή τη φορά...Βγήκαν λίγο άτσαλα και απροετοίμαστα όσα ήθελα να γράψω αλλά παραμένουν αληθινά.
'Νύχτες.

Depeche ρε γαμώτεν.. :)

2 σχόλια:

  1. Πολλές φορές όταν περνάμε την φάση μας θέλουμε να χάσουμε λίγο επαφή για να σκεφτούμε κάποια πράγματα με την ηρεμία μας ή έστω να είμαστε εμείς και ο εαυτός μας αλλά σίγουρα τα άτομα που αποξενώνουμε νιώθουν κάπως άσχημα, σαν να έφταιξαν εκείνα ή σαν να θες να ξεκόψεις μαζί τους όταν δεν τους δίνεις λόγο του γιατί χάνεσαι. Όπως ένιωσες εσύ άσχημα με περιστατικό που περιέγραψες σε προηγούμενη ανάρτηση. Η ιστορία περίπου ίδια απλά είσαι από την αντίθετη μεριά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπάρχει μια σημαντική διαφορά σε σχέση με την άλλη περίπτωση..Και το ξέρεις καλά ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή