Χρόνος

Αφιέρωσε χρόνο στην εργασία..
Είναι το αντίτιμο της επιτυχίας

Αφιέρωσε χρόνο στο παιχνίδι..
Είναι το μυστικό της νιότης

Βρες χρόνο για διάβασμα..
Είναι το θεμέλιο της σοφίας

Αφιέρωσε χρόνο στους φίλους..
Είναι ο δρόμος προς την επιτυχία

Βρες χρόνο για όνειρα..
Θα σε μεταφέρουν στα άστρα

Αφιέρωσε χρόνο στην αγάπη..
και στους αγαπημένους
Είναι το προνόμιο των θεών

Βρες χρόνο για να κοιτάξεις γύρω σου..
Η μέρα είναι πολύ μικρή για να είναι
κανείς εγωκεντρικός

(παλιά ιρλανδική προσευχή)

Χωρίς συναισθήματα θα είμασταν μηχανές..

Λογική vs Συναίσθημα σημειώσατε... ότι τον βολεύει τον καθένα.Ή μάλλον ότι συμφέρει  κάποιον να απαντήσει.Θέλουμε κατά κύριο λόγο να μην ξεφεύγουμε από τα επιτρεπτά όρια και να πορευόμαστε βάσει μιας αποδεκτής λογικής.Δεν νοείται να βγαίνει ο οποιοσδήποτε και να σου επιβάλει το τί θα ακολουθήσεις.Εν τέλη ποιός το καθορίζει το σωστό για εμάς; Αυτό που για μένα είναι λογικό για σένα μπορεί να είναι παράλογο και αβάσιμο.Είμαστε όλοι μια κουκκίδα που με τα δικά μας βιώματα/ξεχωριστές αντιλήψεις προσπαθούμε να ενισχύσουμε όσο πιο αντικειμενικά γίνεται την εννοιολογική θέση τέτοιων κραυγαλέων ζητημάτων..
Πολύ μπέρδεμα τελευταία.Από τη μία "βασανίζεσαι" με τους δικούς σου προβληματισμούς θέλοντας οπωσδήποτε να βγάλεις μιαν άκρη..και εκεί που πας να το δεις πιο ρεαλιστικά καταλαβαίνεις ότι όσο πιο πολύ θες να κυριαρχήσεις και να πας δύο βήματα μπροστά υπάρχει κάτι που αναγκαστικά θα χάσεις..Οπότε κάνεις ένα βήμα πίσω.Πόσο πιο έυκολα θα ήταν τα πράγματα αν μπορούσαμε να ρισκάρουμε ξέροντας από πριν ότι δεν θα υπάρξει απολύτως κανένα πιθανό επιζήμιο αποτέλεσμα; Έτσι χάνεται η 'μαγεία' για το άγνωστο θα μου πεις..σωστό πράμα θα σου πω εγώ.Αλλά είναι κάποιες υποθέσεις που σε έχουνε λαμπαδιάσει ολόκληρο και θες πάσει θυσία να βγεις μόνο κερδισμένος! Ε του πισωγλέντη δηλαδή..Ο χαμμένος τα 3 Μουυυυ θα πάρει;; Καμιά καλύτερη προσφορά δεεεεν;! Τίποτα; Όχι ε; Καλά ντε.. Λέω να δώσω βάση καλύτερα στην τύπισσα από κάτω ^^

Ιδανική στιγμή

Τα απαραίτητα για το ξεκίνημα,διακοπή,συνέχεια της ημέρας..Τσιγάρο, καφές και η πρωινή μυτιά κατεβαίνει πικρά.Έχει τα ζοριλίκια του το πρωινό μύτινγκ..
Ζεστός καφές για να ζεστάνει την σκέψη,να την κάνει πιο ευχάριστη και ρουφηξιές τσιγάρου για να την θέσει σε εγρήγορση και να την προωθήσει.Κάτι λείπει...αισθάνομαι ότι λείπει ένα βασικό στοιχείο που θα συμπληρώσει την μικρή στιγμή ευτυχίας μου.Η μουντάδα του ουρανού με την συνοδεία της βροχής έρχεται να αντικαταστήσει την ανθρώπινη επικοινωνία.Οι λέξεις θα τσαλάκωναν μια τόσο όμορφη εικόνα που μου γεμίζει τη ψυχή.

Κάθεσαι σιωπηλά και παρατηρείς μια μια τις στάλες της βροχής.Κάθε στάλα που κυλάει πάνω σου και σε αγκαλιάζει συμβολίζει για σένα τα άπιαστα όνειρα που κάποτε έκανες,τις επιθυμίες που δεν κατάφερες να πραγματοποιήσεις και πέφτεις σε περισυλλογή.Ταυτόχρονα συγκεντρώνεις όλες σου τις αισθήσεις και εστιάζεις σε αυτό το "τακ τακ" που αντηχεί από τη βροχή πάνω στα κάγκελα.

Μια παρατήρησή μου γέννησε μια άλλη εκδοχή.Βλέποντας με τεράστια χαρά και ζωηράδα τις σταγόνες να τρέχουν άλλοτε σε ίδιες ή διαφορετικές κατευθύνσεις πάνω στο τζάμι σχημάτισα την εικόνα ενός αγώνα δρόμου στον οποίο εμείς,με τη μορφή σταγόνας ο καθένας μας,παλεύουμε να φτάσουμε στο τέρμα.Πασχίζουμε μια ζωή να φτάσουμε σε ένα ανώτατο σημείο,πολλές φορές όχι επί ίσοις όροις..Το τέρμα θα μπορούσε να συμβολίζει τον θάνατο.Για κάποιον άλλον θα μπορούσε να είναι η αποπεράτωση ενός έργου.Όποια μορφή  και αν έχουμε αποδώσει στο καθετί να φροντίζουμε να απολαμβάνουμε την διαδρομή προς τον στόχο με όλες τις επικείμενες αντιξοότητες.Ο,τι δεν μπορούμε να αποφύγουμε ας χαλαρώσουμε και να το απολαύσουμε.


Auf wiedersehen.
http://www.youtube.com/watch?v=XYfWMH2YYe4

Μια θολούρα

Νιώθω ότι έχω να ανάψω τσιγάρο μέρες...πράγμα που δεν υφίσταται.Για να στρίψω ένα...Ωραία.Μουσική όμως έχω να ακούσω αρκετές μέρες! Γουάτ δε φακ δηλαδή.Μου φαίνεται ότι έχει μπει αυτόματα ο ρυθμός του slow motion τελευταία και η ροή των πραγμάτων είναι απίστευτα αργή. Να πιάσω το θέμα της σχολής όπου με το ζόρι τελείωσα με τα χρωστούμενα που είχα μιας και υπήρχε το θέμα των καταλήψεων και η πολλοστή αναβολή μαθημάτων.Δίνω όσα έχω να δώσω και από λάθος συνεννόηση/πληροφόρηση χάνω την εξέταση ενός μαθήματος που αναγκαστικά θα πάει για το τρέχον εξάμηνο.Αυτό το εξάμηνο αλλά και περίοδο της ζωής μου θα είναι διαφορετικά από τα άλλα.Ξεκινάω από το μηδέν με την εύρεση καινούριας παρέας πλέον διαγράφοντας όσο γίνεται την παλιά..για ευνόητους λόγους και επειδή ήταν κάτι το αναπόφευκτο.
Άλλωστε δεν μπορούμε να βγαίνουμε σε όλα κερδισμένοι.Κερδίζω κάπου και χάνω από αλλού.Πρέπει και μπορώ να συμβιβαστώ με αυτή την ιδέα που την νιώθω να παίρνει σάρκα και οστά τους τελευταίους μήνες.Δεν απογοητεύομαι γιατί ξέρω ότι σκαμπανεβάσματα και διαρκή αλλαγή καταστάσεων συντελείται και θα συντελείται συνεχώς.Όσο καλά συνειδητοποιημένη και να είμαι είναι τελείως διαφορετικό όταν οι θεωρίες μου γίνονται πράξεις και παίρνω την επιβεβαίωση μέσω της διαίσθησης μου να το πω; Ναι,αυτό.Κάτι που ανακαλύπτω διαρκώς είναι ότι,αν όχι πάντα,τις περισσότερες φορές αυτή η πουτάνα η διαίσθησή μου με βγάζει ασπροπρόσωπη και για ακόμα μια φορά αυτοί οι "ψύλλοι" που έχω κατά καιρούς δεν είναι δημιουργήματα της φαντασίας μου.Good job so far.
Ένα αποθαρρυντικό που μπορείς να συναντήσεις τριγύρω σου είναι όταν βλέπεις ότι πολλοί αδυνατούν να ρίξουν κάτι από τον εγωισμό τους και να πάρουν πρωτοβουλία.Σκέφτομαι ώρες ώρες..τόσο πολλά κότσια θέλει για να πράξεις αντίθετα; Γιατί πρέπει πάντα όλα να τα περιμένεις από τον άλλον σα να πρόκειται για το να μάνα εξ'ουρανού; Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει παντού,σε όλα τα θέματα.Είναι κατάντια να σε κατακλύζει το συναίσθημα του 'φόβου' ώστε είτε να μένεις στάσιμος είτε να πηγαίνεις δυο βήματα πίσω.Αν υπάρχει κάτι το οποίο μου αρέσει σε μένα και θαυμάζω σε όποιον το συναντώ [καλώς κακώς με τον εαυτό μου είμαι ιδιαίτερα αυστηρή] είναι πως δεν φοβάμαι να ρισκάρω και ας φάω τα μούτρα μου,να δοκιμάσω και ας αποδοκιμαστώ,να μιλήσω ευθέως και ειλικρινώς και ας με πάρουν με τις ντομάτες.Δικό τους το πρόβλημα δικό τους και το κόμπλεξ.
Άσχετο αλλά...όσο και να κρατάς κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου νομίζοντας ότι το ξεχνάς κάποια στιγμή αναδύεται και έρχεται στην επιφάνεια.Ειδικά όταν αφορά κάτι που είχε μεγάλη σημασία.Το ξεπερνάς.Κομπλέ.Πάμ' παρακάτω και λες υπέροχα,δεν με απασχολεί άλλο,σούπερ!Υποσυνείδητα τρως τριπάκι και έχεις παραισθήσεις.
Οι παραισθήσεις έχουν ένα τέλος και έπειτα προσγειώνεσαι.Παρά την προσγείωση όμως δεν στεναχωριέσαι,δεν νιώθεις άσχημα και είσαι διατεθειμένος να αντιμετωπίσεις το περιεχόμενο που είχες απομονώσει τόσο καιρό μέσα σου.

Εν κατακλείδι,επειδή Αρλεκίνε έχουμε κάνει άπειρες συζητήσεις στο παρελθόν και έχω συγκρατήσει πολλά πράγματα,σου είπα ότι αξίζεις όλα τα καλά και θα στο ξαναπώ και εδώ για να το θυμάσαι..να το ξέρεις,να το κρατήσεις αυτό για τον εαυτό σου και να μην σκεφτείς αρνητικά ΠΟΤΕ.Take care. :)

Κάποιες απόψεις

Για τι είσαι διατεθειμένος/η να παλέψεις στην ζωή σου; Έχεις πορευτεί με κάποιες αξίες και ιδανικά που μέσα σου ξέρεις ότι δεν θα αφήσεις να εξαλειφθούν.Γιατί ερωτευόμαστε,αγαπάμε,σχηματίζουμε φιλίες; Μια απάντηση θα μπορούσε να είναι ότι όλα αυτά υποκινούνται από άλλους παράγοντες που δεν γνωρίζουμε προκειμένου να καλύψουμε το κενό που ενίοτε έχουμε μέσα μας.Προσωπικά το θεωρώ τελείως παρτίστικο και ισοπεδωτικό αυτό.Κακά τα ψέματα,από την φύση μας, είμαστε κομματάκι εγωιστές και δε λογαριάζουμε τίποτα και κανέναν πέρα από τη μύτη μας.Αλλά...[παντού υπάρχει ένα 'αλλά'] δεν δέχομαι το γεγονός αυτό έτσι άπραγη.
Για να είμαστε ειλικρινής και δίκαιοι υπάρχουν κατηγορίες.Υπάρχει η μερίδα που αποζητά με ζήλο το αίσθημα της συνεχούς επιβεβαίωσης από τον περίγυρο.Αρέσκεται και παίρνει μπόνους αυτοεκτίμησης όταν βλέπει ότι μπορεί και είναι ένας γαμάτος φίλος/σύντροφος κουλουπου.Με την μόνη διαφορά ότι εκεί χάνεις λίγο το μέτρο, ξεφεύγεις από τα όρια και η επιβεβαίωση του εαυτούλη σου γίνεται αυτοσκοπός.Πέρα για πέρα εγωιστικό ε; Χμ,πολύ.
Η άλλη μερίδα είναι εκείνη η οποία ξέρει τις δυνατότητες που κουβαλάει,μαζί με τα ψεγάδια,και 'παλεύει' για την συμφιλίωση με τον ίδιο.Αυτό είναι και το clue της υπόθεσης.Όταν έχεις ψαχτεί εσωτερικά και έχεις αποδεχτεί το "είναι" σου δεν χρειάζεσαι κανέναν να σου ανεβάζει το ηθικό όλη την ώρα.Είναι καθαρά θέμα ανασφάλειας (πάντα μιλάω για την προσωπική μου άποψη και τα λεγόμενά μου δεν τείνουν να ενστερνιστούν από κανέναν).
Στη τελική,αν θέλεις περάσεις σε ένα άλλο level πρέπει πρώτα να περάσεις αυτό στο οποίο παίζεις τώρα.Δεν μπορείς ξαφνικά να αλλάξεις πτυχές σου χωρίς να έχεις 'απογειώσει' τα τωρινά.
Κάτι άλλο που με προβληματίζει και το έχω ακούσει αρκετές φορές από την πλειονότητα.Ο φόβος της μοναξιάς.Όπα όπα γιατί τώρα πιάνεις μεγάλη λέξη στο στόμα σου.Δεν μπορείς να μιλάς για αυτήν σα να πρόκειται ένα απλό καθημερινό γεγονός,μια ρουτίνα.Η μοναξιά είναι βαριά σαν έννοια που μπορεί να σου γαμήσει την ψυχολογία.Δεν είναι κάτι που περνάει και μετά φεύγει.ΌΤΑΝ τη νιώσεις στο πετσί σου ΤΟΤΕ θα καταλάβεις την σημαντικότητά της.Φεριπίν,έχω ακούσει μύριες φορές η λέξη αυτή να προφέρεται σε πρόταση του στυλ "Φοβάμαι γιατί χωρίς φίλους/σύντροφο νιώθω μοναξιά".Αυτό ΔΕΝ λέγεται μοναξιά.Αυτό λέγεται ανασφάλεια γιατί σου είναι αδύνατο να πορευτείς και να σταθείς στα πόδια σου μόνος,να αναλάβεις τις ευθύνες που σου αρμόζουν και ,εν τέλη, να αποκτήσεις αυτοκυριαρχία.Το αποτέλεσμα που ακολουθεί συνήθως την παραπάνω πρόταση είναι η απεγνωσμένη εξερεύνηση ανθρώπων που θεωρείς ότι πρέπει να είναι δίπλα σου χωρίς πρώτα να έχεις αξιολογήσει αν ΑΞΙΖΕΙ να συμπορευτείτε.Πού καταλήγεις μετά;Το να βάζεις ανθρώπους στη ζωή σου και να τους χάνεις σε χρόνο dt.Πολλές φορές μάλιστα χάνεσαι εσύ ο ίδιος/ίδια έτσι ανεξήγητα όταν τα βρίσκεις σκούρα.Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι μια γύρα τάβλι πόρτες-πλακωτό-φεύγα.

"Cause every girl is crazy 'bout a sharp dressed man!"

Η μέρα ξεκίνησε λίγο μες στο κέφι.Κάτι ο καλός ο ύπνος τελευταία και η ξεκούραση νομίζω πως αρκούν.Ο,τι μπορεί και αρπάζει καθείς. Σήμερα κινούμαστε σε άλλους ρυθμούς, αλλιώτικους από αυτούς που έχουμε συνηθίσει. Έχουμε βάλει στο πικ-απ να παίζει παλιά κλασική rock μουσική και γενικότερα ο,τι έχει να κάνει με old school φάση.

ΝΑΙ! Δεν γίνεται να ακούς τους παραπάνω "μουσάτους" και να μην κάνεις και γαμώ τα κέφια!
Η επισήμανση της ημέρας: "Πρέπει να πέρασες καλά χθες" (επειδή τα μουσικά μου ακούσματα κινούνται σε τέτοιο επίπεδο σήμερα)
Χαχαχα! Οκ..Όχι δεν έχω ανάγκη να έχω περάσει κάπως συγκεκριμένα το χθεσινό βράδυ για να είμαι κεφάτη.
Και για να καταλάβεις ότι έχω λαλήσει σήμερα...

Λατρεμένο όσο δε πάει.Η μουσική, ο τρελός ρυθμός,το όλο style της εποχής εκείνης με παρασέρνει σε ξέφρενους ρυθμούς με αποτέλεσμα οι σπασμωδικές κινήσεις να δίνουν και να παίρνουν!
Ούτε την πίνω,ούτε την βαράω (την ένεση)..Αποδίδω αυτήν την έξαρση στην πανσέληνο.Άμα είναι να συνεχίσω να είμαι έτσι ΑΠΑΙΤΩ να έχω την συνεχή επιρροή της επ' αόριστον :Ρ
Και στα δικά σας λοιπόν! 

Ταξίδι ανα-Ψυχής...

Μπορεί να είναι πέρα για πέρα,ρεαλιστικά,ακατόρθωτο αλλά εγώ κάνω το νοητό μου ταξίδι σε άλλο χωρο-χρόνο όπου εκεί βάζω τους δικούς μου κανόνες και το τοπίο διαμορφώνεται σύμφωνα με τα δικά μου στάνταρ...

Ίσως να μην είμαστε πάντα εκεί που θέλαμε και να πρέπει να παλέψουμε με τα τρολλ που εμφανίζονται κρυφά και ύπουλα μέσα από τους θαμνίσκους.Στην τελική,αγνόησέ τα για λίγο και απόλαυσε την θέα που υποσυνείδητα πλάθει η φαντασία σου. Να, κάτι τέτοιο ας πούμε:

Η ''καταδικασμένη'' απουσία του φανταστικού σου παρασκευάσματος δεν αναιρεί το γεγονός της παρουσίας του στα άβατα της ψυχής σου.

Όταν αφήνεσαι στις περιπλοκότητες...

Η καλύτερη περίοδος κατ'εμέ για να πηγαίνεις για μπάνιο στη θάλασσα είναι προς τα τέλη Αυγούστου με Σεπτέμβριο.Λιγότερος κόσμος,λιγότερη βαβούρα και εμφανώς λιγότερη ζέστη.
Κάτι για να σου ανεβαίνει η διάθεση περισσότερο και να αισθάνεσαι όμορφα.Τα πράγματα που σου ομορφαίνουν την ζωή είναι τα πιο απλά και τα πιο λίγα σε αφθονία.Με λίγα λόγια..η Φύση.Μόνο εκείνη μπορεί μου προσφέρει απίστευτη ηρεμία και χαλάρωση μακρυά από τα δρώμενα της ζωής.Να μην σκέφτομαι τίποτα και κανέναν που θα με δυσαρεστήσει.
Έχουμε μπει όλοι μας,άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο,σε διάφορα τριπάκια και επενδύουμε σε καταστάσεις οι οποίες δεν κρατάνε για πάντα και είναι εφήμερες.Στηριζόμαστε με όλη μας την δύναμη οπουδήποτε αλλού εκτός από τον εαυτό μας.Κανένας δεν θα μας προσφέρει την μεγαλύτερη στήριξη εκτός από εμάς του ίδιους,εφ'όσον έχουμε συνειδητοποιήσει το "ποιόν" μας και τις δυνατότητές μας,και από τα πολύ δικά μας άτομα.Τους γονείς μας.Το πιο σημαντικό κεφάλαιο στην δική μου ζωή.Είναι τόσο κοντά μας,τους ζούμε καθημερινά,μας προσφέρουν πολλά πράγματα αλλά ξεχνάμε τον βαθμό σημασίας τους.Λόγω συνήθειας,λόγω ρουτίνας.Αυτή η πουτάνα η ρουτίνα και το πέρασμα του χρόνου πολλές φορές φθείρει σχέσεις.Εξωτερικές σχέσεις (φίλοι,γκόμενοι κλπ).Νομίζουμε ότι διανύουμε μια στασιμότητα και αδράνεια αλλά ο χρόνος κυλάει πολύ γρήγορα και φτάνεις σε ένα σημείο όπου σου κουνάει το δάχτυλο με αυστηρό ύφος υποδεικνύοντας τα λάθη που έκανες χωρίς να εκμεταλλευτείς τον χρόνο επάξια.Το γεγονός έχει ήδη τελεστεί..

Ελήφθη;Θα ληφθεί.

Πολύ πιθανόν να σου έχει τύχει μέχρι τώρα στην ζωή σου (αν όχι,υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σου συμβεί) να γνωρίσεις κάποιο άτομο και αυτόματα να σκεφτείς μέσα σου "Αυτός/ή είναι ο άνθρωπός μου.ΤΕΛΟΣ".... ΕΑΝ δεν είχε αυτά τα δύο-τρία χαρακτηριστικά που με χαλάνε..
Το point ποιό είναι ΡΕ κολλημένε/κολλημένη; Αρχικά εξιδανικεύεις κάτι πάρα πολύ,σε τέτοιο βαθμό ώστε να διαφεύγει της προσοχής σου ότι δεν είναι αρμονικό εν τέλη,ότι έχει τα ψεγάδια του,τις αδυναμίες του.Διακατέχεσαι από έναν απίστευτο εγωκεντρισμό που επιρρίπτεις ευθύνες στο άλλο πρόσωπο και όχι πάνω απ'όλα στον εαυτό σου που κινήθηκε μέσω μιας ουτοπίας,μη αντιμετωπίζοντας τις καταστάσεις ρεαλιστικά και ανθρώπινα.Το να προσπαθείς να βρεις αλλού το κομμάτι του 'χαμένου' σου εαυτού σημαίνει ότι είσαι βλάκας και υποκινείσαι από τις ένα σωρό ανασφάλειές σου.Προσπάθησε να τελειοποιήσεις το ο,τιδήποτε με το μεράκι σου και την καλή σου διάθεση να το αγαπήσεις χωρίς να πέφτεις σε εγωιστικές παγίδες περί,εκ των προτέρων,τελειότητας.

Ο άνθρωπος δεν αλλάζει.Η προσωπικότητά του,τα θέλω του,οι αντιλήψεις και στάσεις ζωής του δεν μεταβάλλονται από την μια στιγμή στην άλλη.Προκειμένου να δεις μια εκ των θεμελίων αλλαγή δεν σημαίνει ότι ξύπνησε μια πρωία και αποφάσισε να κάνει στροφή 360 μοίρες.Αρκεί να αναλογιστείς ότι κάτι τον ταρακούνησε,κάποιο συμβάν του ανέτρεψε τα δεδομένα.Καμιά φορά κάτι τέτοιες αλλαγές είναι καλό να γίνονται..Εφ'όσον είναι προς όφελός σου και δεν λειτουργείς εις βάρος τρίτων.
Στην τελική,ελάχιστοι είναι εκείνοι που θα θελήσουν να σε κατανοήσουν.Από άποψη ικανότητας όλοι μπορούμε.Αλλά όταν έρχεται η θέληση στη μέση εκεί κάνεις πίσω.Γιατί;Επειδή απλούστατα έχεις ένα τοίχος προστασίας μπροστά σου που δεν το αφήνεις να διαπεραστεί.Υψώνεις μια ασπίδα εγωκεντρισμού για να φανείς τάχα μου δήθεν δυνατός.Ακόμα και στο θέμα κατανόησης..Δυστυχώς.Νομίζεις ότι αν 'μαλακώσεις' θα θιχτεί το σκληρό καρύδι που πιστεύεις ότι κρύβεις μέσα σου.Προσπαθείς να δείξεις έναν άλλο μαγκιόρικο εαυτό που δεν σηκώνει και πολλά πολλά..Άσε ρε ΜΠΑΓΛΑΜΑ.Βάλ'το καλά στο μυαλό=κουκούτσι που κουβαλάς ότι ο καθένας έχει διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων και την δική του οπτική γωνία και θα το ΣΕΒΑΣΤΕΙΣ.Δεν θα μου αλλάξεις τα μυαλά σε μια στιγμή αδυναμίας.Κομπλεξικό.-

Τα λόγια περισσεύουν μπροστά σ'αυτό το αριστούργημα..

Κάτι οι αϋπνίες;Κάτι η ντάγκλα στον εγκέφαλο; Εάν έχεις ΚΑΙ εσύ personal life κάνε το παρακάτω τεστ! :P (Έχω καταντήσει τσίρκο το blog μετά από αυτό)

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ:
1. Ποτό που ήπιες:Μπύρα για πάντα+Redbull αγάπη παντοτινή.
2. Τηλεφώνημα που έκανες:Ούτε που θυμάμαι.Έχω απίστευτη σχέση με το κινητό μου.
3. Μήνυμα που έστειλες:Σε ένα πρόσωπο..^^
4. Τραγούδι που άκουσες: Bleeding Me-Metallica
5. Κλάμα που έριξες:Βλέποντας ΕΖΕΛ στην τιβί,Κύλησε δάκρυ κορόμηλο.
ΕΊΧΕΙΣ ΠΟΤΈ:
6. Σχέση δυο φορές με το ίδιο άτομο: Περίεργη φάση.Την δεύτερη φορά δεν ήταν σχέση.
7. Κέρατο:Τι είναι αυτό; :Ρ Όχι.
8. Φιλήσει κάποιον και μετά μετάνιωσες: Όχι.
9. Χάσει κάποιον σημαντικό άνθρωπο από την ζωή σου: Ναι.
10. Κατάθλιψη: Σε πολύ πρώιμο στάδιο προφανώς.
11. Μεθύσει και μετά να κάνεις εμετό:Άπειρες φορές αλλά τελευταία φορά ήταν πριν κανα 2μηνο σε κάτι γεννέθλια.
3 ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΟΥ ΧΡΩΜΑΤΑ:
12.Μαύρο
13.Κόκκινο


ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ (2010-11):
15. Έκανες νέους φίλους:Όχι κοντινούς.Κυρίως σε φάση παρέας.
16. Έκανες κάτι που πάντα ήθελες αλλά ποτέ πριν δεν είχες την ευκαιρία:Δεν νομίζω.
17. Γέλασες μέχρι δακρύων:Αρκετές φορές.
18. Συνάντησες κάποιον που σε άλλαξε:Όχι.
19. Ανακάλυψες ποιοί είναι οι πραγματικοί σου φίλοι:Τους ήξερα απο πριν.Δεν έκανα την ανακάλυψη του αιώνα. 
20. Ανακάλυψες πως κάποιος σε σχολιάζει πίσω από την πλάτη σου:Ναι.Μικροπράγματα μεν,αλήθεια δε.
21. Φίλησες κάποιον/α από τους φίλους σου ;): Όχι.
22. Πόσα άτομα που σε ακολουθούν στο μπλογκ τα γνωρίζεις και στην πραγματική ζωή:Δύο.
23. Πόσα παιδιά θες να έχεις:Μιας και είμαι σε φάση γκαστρώματος.. Ας πω δύο xD
24. Έχεις κανένα  κατοικίδιο:Ναι,τον αδερφό μου.χαχαχα!Όχι μωρέ, το αγαπάω το ζουζούνι :)
25. Θα θελες να αλλάξεις το όνομά σου:Τέτοιας αίγλης όνομα και να το αλλάξω; Ούτε καν.
26. Τι έκανες για τα τελευταία σου γεννέθλια:Τούρτα έκπληξη στην αιώνια λατρεία που λέγεται Πλούταρχος.
27. Τι ώρα ξύπνησες σήμερα:Κατά τις δύο το μεσημέρι.
28. Τι έκανες τα μεσάνυχτα χτες:"Αυνανιζόμουν" στον υπολογιστή.
29. Ονόμασε κάτι για το οποίο ανυπομονείς:Να έρθει ο χειμώνας όπως και δήποτε.
30. Την τελευταία φορά που είδες την μητέρα σου:Πριν λίγη ώρα.
31. Κάτι που θα ήθελες να αλλάξεις στην ζωή σου:Τα αφήνω να κυλήσουν μόνα τους και όπως έρθουν.
32. Τι ακούς τώρα: Τίποτα.
33. Έχεις μιλήσει ποτέ σε κάποιον Γιώργο:Και δύο μη σου πω. 
34. Τι σε εκνευρίζει:ΑΠΕΙΡΑ πράγματα.Που να τα γράφω τώρα..
35. Ποιες ιστοσελίδες επισκέπτεσαι συχνά:Φατσοβιβλίο (aka facebook),Youtube,Blogger,Εμεσένε.
36. Πως σε λένε στην πραγματικότητα:Πριγκίπισσα Κονσουέλλα Μπαναναχάμοκ.(Ιωάννα)
37. Ψευδώνυμα:Το σταντέ μου είναι το "Βαμπιρόνι",μετά έρχεται το "Ντίβα".Κάνε φίλους να δεις καλό...Υπάρχει και άλλο ένα που μου τη δίνει απίστευτα αλλά δεν θα το παραθέσω.Σκάσε από την περιέργειά σου τώρα (Η)
38. Ψύχωση με κάτι:Το να είναι τα πράγματα στη θέση τους και όχι εδώ και εκεί σκόρπια.
39. Ζώδιο:Να χαρώ εγώ ηλίθιες ερωτήσεις..Το καλύτερο.Σκορπιός φορ δε γουίν :P
40. Α ή Θ: Ερμαφρόδιτο.(Τσέκαρε την 36 ερώτηση)
41. Δημοτικό;: Καλλιθέα.
42. Γυμνάσιο;:Καλλιθέα.
43. Λύκειο;: Θα εκπλαγείς..Καλλιθέα!
44. Χρώμα μαλλιών: Κόκκινο.
45. Κοντά η μακριά μαλλιά:Μεσαία προς μακρυά.
46. Ύψος: 1.70
47. Σου αρέσει κανείς τώρα;: Γκούχου..Ξαφνικός βήχας γαμώ..Ναι.
48. Τι σου αρέσει σε σένα:Άσε και έχω πολλές αρετές.Θα μας πάρει η ώρα,που να σου λέω τώρα..
49. Σκουλαρίκια:Αυτιά,μύτη.Σκάλωμα μια περίοδο να κάνω και στην γλώσσα αλλά μου έφυγε το κόλλημα.
50. Tattoo: Όχι αλλά θα γίνει μελλοντικά.
51. Δεξιόχειρας ή αριστερόχειρας: Δεξιόχειρας.
ΠΡΩΤΑ:
52. Πρώτο χειρουργίο:Δεν έχω κάνει. 
53. Πρώτο σκουλαρίκι:Στα αυτιά,στο Γυμνάσιο.
54. Πρώτη/ος καλύτερη/ος φίλη/ος:Φίλη απο το Δημοτικό.
55. Πρώτο άθλημα:Βόλλευ δωματίου.Το κατείχα από μικρή βλέπεις.
56. Πρώτες διακοπές:Οικογενειακές διακοπές στον Πλαταμώνα σε πολύ μικρή ηλικία,δεν πήγαινα καν σχολείο.
58. Πρώτα παπούτσια:Ναι,φορούσα ΚΑΙ εγώ παπούτσια!Επίσης πριν πάω σχολείο.
ΤΩΡΑ:
59. Τρως:Όχι. 
60. Πίνεις:Λίγο νερό.
61. Κάνεις:Το αυτονόητο.Κάθομαι σα μαλάμω και απαντάω τις ερωτήσεις..
62. Ακούς:Φωνέεες,ακούω φωνέεες.
63. Περιμένεις:Να τελειώσουν οι σαχλαμάρες που ρωτάς.
ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ:
64. Θέλεις παιδιά:Σαφώς.Στο πολύ μακρινό μέλλον φυσικά.  
65. Να παντρευτείς:Κάποτε.
66. Καριέρα:Οσο να'ναι.Στο Ελλάντα ζούμε, ξύπνα.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ:
67. Χείλη ή μάτια:Δίλημμα..Ο συνδυασμός βασικά. 
68. Αγκαλιές ή φιλιά:Αχαλίνωτα φιλιά.
69. Πιο ψηλός/ή ή πιο κοντός/ή:Πιο ψηλός.
70. Πιο νέος/α ή πιο μεγάλος/η:Δεν το έχω βάλει μπρος να γίνω παιδέρας :P Μεγαλύτερος. 
71. Ρομαντισμός ή αυθορμητισμός:Και τα δύο φουλ.
72. Τι κοιτάς στο άλλο φύλλο;Πρώτο χαρακτηριστικό που με κεντρίζει είναι το χαμόγελο.Ότι έχει να κάνει με το πρόσωπο.Έπεται ο χαρακτήρας.
73.Ευαίσθητος ή δυναμικός χαρακτήρας:Και τα δύο είναι απαραίτητα.Βάλε για ασπίδα τον δυναμισμό σου.
74. Φάση ή σχέση:Ανάλογα τα προσωπικά γούστα πάντα και την περίοδο που διανύει ο καθένας.Όμως η φάση ή αλλιώς κάτι 'στο χαλαρό' που λέμε δεν προσφέρει τίποτα σε πνευματικό επίπεδο.
75. Ταραξίας ή διστακτικός/ή:Τσογλαναρία.
ΈΧΕΙΣ ΠΟΤΕ:
76. Φιλήσει ξένο:Όχι. 
77. Πιει δυνατό ποτό:Το πιο δυνατό νομίζω ήταν Absenta.Αφού είχαν προηγηθεί κάτι υποβρύχια κλπ.Δράμα.
78. Χάσει γυαλιά ή φακούς επαφής:Καταραμένοι φακοί επαφής.. 
79. Κάνει Sex στο πρώτο ραντεβού:Μια φορά.
80. Φάει αποβολή;Όχι.
81. Πει ψέμματα στον/ην καλύτερο/η φίλη σου; Μικροψέματα όλοι λέμε. 
82. Συλληφθεί:Για σεξ σε δημόσιο χώρο. (Άσε τις μαλακίες και πάνε παρακάαααατω xD)
83. Απογοητεύσει κάποιον:Αν έγινε δεν το έμαθα ποτέ.
84. Έκλαψες όταν κάποιος πέθανε:Λογικό το βρίσκω.
85. Ερωτευτεί κάποιο φιλικό πρόσωπο;:Όχι.
ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΕ:
86. Σένα:Το κατά δύναμιν.
87. Θαύματα:Και στον θεούλη.. Όχι βέβαια.Πιστεύω στην ανθρώπινη δύναμη και ο,τι μπορεί να καταφέρει.
88. Έρωτα με την πρώτη ματιά:Δεν το λες έρωτα..Ενθουσιασμός και ένα ρίγος να σε διαπερνά.(Έχω έφεση σήμερα :Ρ)
89. Παράδεισο:Εδώ ζούμε ήδη στην Κόλαση.Πως να πιστέψω ότι θα καταλήξουμε σε κάποιον "Παράδεισο";
90. Άγιο Βασίλη: Only in Flying Spaghetti we trust! Χαχα!
91. Φιλί στο πρώτο ραντεβού:Εφόσον υπάρχει η απαραίτητη έλξη,σαφώς και ναι.
92. Αγγέλους:Όχι.
ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ:
94. Είχες ποτέ παράλληλη σχέση:Όχι.
95. Τραγούδησες σήμερα;Σχεδόν κάθε μέρα "πετάω" καμιά μεταλλιά έτσι να βρίσκεται.
96. Απάτησες ποτέ κάποιον/α:Όχι.Θάνατος σε αυτούς που το κάνουν, φακ γιέα!
97. Αν μπορούσες να ταξιδέψεις το χρόνο, πόσο πίσω θα πήγαινες:Δεν θα το έκανα.Έχω αναμνήσεις και καλό μνημονικό για να θυμάμαι. 
98. Αν μπορούσατε να ζήσετε μια περσινή μέρα ξανά, ποια θα ήταν;Ίσως να ήθελα να ζήσω ξανά το πρώτο εξάμηνο της σχολής.Εκείνες τις μέρες.
99. Φοβάσαι να ερωτευτείς:Όχι.
100. Ο στόχος σου για τώρα:Να βρω μια δουλειά μέσα στο χειμώνα αν τα καταφέρω και να βγάλω με τη βοήθεια του Σύμπαντος το δίπλωμα οδήγησης,αρχικά,και για μηχανάκι αργότερα.

Εκπέμπεται S.O.S

Ένα μικρό περιστατικό μπορεί να είναι η αιτία για να αλλάξει τόσο εύκολα η εικόνα που έχει ο άλλος για σένα.ΛΑΘΟΣ σαπιοκέφαλε/η! Πάρε ποπ-κόρν,βόλεψε κάπου τον κώλο σου(ο καθένας 'την βρίσκει' διαφορετικά) και κάρφωνε το βλέμμα σου σε αυτό που θα συνεχίσεις να διαβάζεις.Μόλις έκανα εικόνα και σε φαντάστηκα σαν τα πρεζόνια που σε κοιτάνε με τα μάτια γουρλωμένα ελπίζοντας να τους δώσεις ρευστό για την δόση τους.Ουρτ από τούδε ρε.Πολύ γενική η θεματική μου περίοδος,παραπάνω,αλλά εύκολα περιεκτική.
Μη σε ξεγελάνε οι μαλακίες που γράφω μέχρι τώρα γιατί το νευρικό μου σύστημα είναι κλονισμένο εδώ και ώρα και η πίεση έχει πάει 24 η μεγάλη, 15 η μικρή.Και έχασα στο LOL εξ'αιτίας των νεύρων!Δεν έπαιζα με νηφάλιο πνεύμα βλέπεις και ήμουν ένα κινούμενο καζάνι.Άσχετο αλλά έπρεπε να το πω και αυτό.Έχασα στο LOL διάολε! Με ρημάξανε,πως το λένε!Ωραία τα λέω,μ'αρέσω και μου έρχεται να με θωπεύσω αλλά αν συνεχίσω έτσι προβλέπω να μου'ρχεται φάσκελο και θα σου δώσω και εύσημα γι'αυτό.

Ας μη κοροϊδευόμαστε.Είναι πανεύκολο και ύπουλο να ρίξουμε όλη την ευθύνη σε κάποιον που μόλις ξεσπάει τα νεύρα του.Σα να βλέπεις πρώτη φορά άνθρωπο να ωρύεται και ξαφνικά σου καταρρίπτει την κοσμοθεωρία περί  "καλού παιδιού".Αυτές τις μαλακίες να τις βάλετε στον ΠΑΤΟ σας.Βέβαια στην περίπτωση που πρόκειται για άτομο μεγάλης ηλικίας εκεί αλλάζουν τα πράγματα.Ας μην αναλύσω τις αντιλήψεις/θεωρίες τους γιατί βαριέμαι πραγματικά και δεν είναι αυτός ο κύριος στόχος μου τώρα.Πόσες φορές έχετε ακούσει από παππούδες/γιαγιάδες "Α έτσι πρέπει να είναι τα εγγόνια.Να σέβονται εμάς τους μεγαλύτερους και να μας φέρονται όμορφα".Εν ολίγοις,να πηγαίνουμε με τα νερά τους και τα καπρίτσια τους.Εκείνοι που σκέφτηκαν αυτή την εμετική φράση,σαν το ξερατό που βγάζεις όταν δεν σου έχει απομείνει τίποτα άλλο στο στομάχι και είναι η τελευταία σου σταγόνα,δεν είχαν υπολογίσει την γέννηση μου.
Το μόνο 'άσχημο' της όλης υπόθεσης είναι ότι όλο το νταβαντούρι μεγαλοποιήθηκε κι άλλο όταν έβγαλα πολλά στη φόρα.Πράγματα που τα είχα φυλαγμένα μέσα μου και το ξέσπασμα ήταν μεγατόνων 01:30 τη νύχτα.Κάτι απ'όλα αυτά θα μπορούσα να το αναφέρω άλλη στιγμή που θα ήμουν ήρεμη αλλά συφιλιάστηκα τόσο πολύ που δεν κρατήθηκα.Έλεγα τόσο καιρό "Εντάξει μωρέ,μη δίνεις σημασία,κάνε υπομονή..Υπομονή..".Παίζει να είμαι και το πιο γαμάτο γαϊδούρι με την υπομονή που έκανα :D.Προφανώς η υπομονή μου μόνο καλό δεν μου έκανε.Η υπερβολική χρήση της πρέπει να αποφεύγεται.Αυτό ισχύει γενικά,σε όλα τα πράγματα.Γιατί καταντάμε να θεωρούμαστε και μαλάκες πια..
Ξέφυγα όμως..Α ναι.Για να καταλάβεις τι εννοώ σχετικά με την πρόταση με την οποία ξεκίνησα να γράφω.Ο άλλος έχει σχηματίσει,θεωρώντας εύστοχα, την εικόνα ότι διακατέχεσαι από απίστευτη ηρεμία.Καλά ως εδώ.Αυτό δεν μπορεί να συνεπάγεται αυτόματα την πλήρη αδράνεια σου στη μουρμούρα και στον πρηξαρχιδισμό.Κάνεις ότι δεν κοιτάς..και παρ'όλα αυτά έχεις δει τα άπαντα.Κάνεις ότι δεν ακούς..αλλά έχεις πλήρη γνώση του τι γίνεται.Μαζεύεις υλικό για να έχεις να προσάψεις πράγματα στο τέλος.Όταν έρχεται η κατάλληλη στιγμή τα αραδιάζεις ΟΛΑ με αποτέλεσμα να μένει σέκος ο άλλος διαπληκτιζόμενος λες και τον έχεις στήσει στον τοίχο και χώνεις κλωτσομπουνίδια στο στομάχι.(και να φανταστείς δεν θυμάμαι και εγώ πότε ήταν η τελευταία φορά που είδα ταινία θρίλλερ).Εκεί λοιπόν χάνει πάσα ιδέα για το άτομο σου και νομίζει ότι είσαι το πιο κακό πλάσμα στον πλανήτη Άρη.

Λοιπόν.Δεκτό το γεγονός να ξεβράσεις ότι άσχημο σε βαραίνει.Είναι ψυχοφθόρο το να μην μιλάς..να μην φωνάζεις.Άλλωστε,δεν έχει κανένα απολύτως νόημα γιατί οι άνθρωποι ΔΕΝ αλλάζουνε.Παραμένουν οι ίδιες σκατόψυχες μάζες μέχρι να καούνε στην Κόλαση.Από τη στιγμή που έρχεσαι αντιμέτωπος με ορισμένους 'κολλημένους' εγκέφαλους,που έχετε πλήρη αντίθεση απόψεων,η διαμάχη/λογομαχία θα είναι αναπόφευκτη.
Για το καληνύχτα σας τσακώστε μια φράση κλειδί: Καλύτερα κακός παρά μαλθακός.Έμπνευση της στιγμής.Είναι πιθανό να σκεφτείς ότι πιάνω τα δύο άκρα και δεν προτείνω μια μέση λύση.Αλλά ως άνθρωπος των άκρων θα υποστηρίξω ότι με τους υπόλοιπους ανθρώπους-γενικότητα-η μέση οδός πάει περίπατο και αναγκαστικά υπερτερεί το ένα εκ των δύο.Αυτό όμως δεν είναι του παρόντος και είναι ένα ζητούμενο που ίσως αναλύσω σε επόμενη ανάρτηση.

Προσπαθώ και τα καταφέρνω

Βραδινή περιπλάνηση στο διαδίκτυο διαβάζοντας διάφορα blogs που έπεφταν τυχαία στα χέρια μου.(ε ντάξει,για να είμαι και ειλικρινής το 'σκάλιζα' από μόνη μου το θέμα και ήθελα να βρω αφορμή να απασχολήσω το μυαλό μου αυτό το βράδυ).Διαπίστωνα όμως ότι όσο περισσότερο διάβαζα γινόμουν ολοένα και περισσότερο σκεπτική.Ίσως να έφταιγε η θεματολογία των κειμένων.Με είχαν απορροφήσει με τέτοιο τρόπο φτάνοντας στο σημείο να έχω ανοίξει καμιά 10ριά καρτέλες στον browser.Ένιγουει,δεν το άφησα να πάρει διαστάσεις.Έχουν αρχίσει και μπαίνουν όρια και υπάρχει φειδώ όπου κρίνεται απαραίτητο.
Δυστυχώς,υπάρχουνε συγκεκριμένα άτομα τα οποία έχω παραμελήσει εδώ και ένα διάστημα.Όχι ηθελημένα,όχι σκόπιμα αλλά επειδή έτσι έπρεπε να εξωτερικευθεί το 'θηρίο' μέσα μου.Αυτό ήταν το καλύτερο για μένα.Αν και έδωσα μια ασαφή εξήγηση για τον λόγο της απουσίας μου φάνηκε ότι δεν υπήρξε ουδεμία κατανόηση.Το θεωρώ φυσιολογικό να περιμένεις μια θετική ένδειξη από το άτομο που κάνετε καλή παρέα και ξέρετε ότι υπάρχει καλή χημεία μεταξύ σας.Για να αποφευχθούν οι όποιες παρεξηγήσεις..για να λογοδοτήσω ολοκληρωτικά πρέπει να μου το αποπνέει.Από την στιγμή που δεν μπορώ να 'ανοιχτώ' δεν θα το κάνω,δεν θα πιέσω τον εαυτό μου.Περιμένεις το πέρασμα του χρόνου να καταλαγιάσει το φορτίο που κουβαλάς μήπως και μπορέσεις να καταθέσεις λέξη προς λέξη.Αυτή η στιγμή δεν έρχεται ποτέ,σου κουνάει το μαντήλι από μακρυά.Σπάνια και επιλεκτικά θα αραδιάσω το περιεχόμενο που κουβαλάει αυτό το μυαλό.Εν τέλη,βέβαια,δεν αποζητούσα καμία συμπαράσταση, ούτε βοήθεια.Ήταν ένα παιχνίδι που μου γάμαγε το μυαλό και ήξερα ότι θα το τελειώσω μόνη μου.Έτσι έγινε.Είμαι σίγουρη ότι φταίνε εκείνα τα πολύ άσχημα περιστατικά που έχουν βιώσει ορισμένοι άνθρωποι στο παρελθόν και αποτελούν την αιτία που διαμόρφωσαν έναν ατσαλάκωτο/δυνατό χαρακτήρα ικανό να αντιμετωπίζει την εκάστοτε δυσκολία που παρουσιάζεται.
Μου βγήκε κάπως περίεργη η ανάρτηση αυτή,κάτι στον γραπτό μου λόγο δεν μου αρέσει αυτή τη φορά...Βγήκαν λίγο άτσαλα και απροετοίμαστα όσα ήθελα να γράψω αλλά παραμένουν αληθινά.
'Νύχτες.

Depeche ρε γαμώτεν.. :)

More to come BIATCHES!

Στην παρούσα ανάρτηση θα κάνω μια νύξη στην διήμερη μου απόδραση στην Λούτσα την προηγούμενη βδομάδα.Σκοπεύω να καταλήξω κάπου, δεν γράφω απλά για να γράψω,ούτε για να promot-άρω/διαφημίσω το γεγονός ότι πήγα κάπου.

Έχουμε και λέμε.Αποφασίζει η,κατά 12 χρόνια,φίλη μου να πάμε στο εξοχικό της στο προαναφερθέν μέρος με δυο ακόμα φίλες της.Εγώ τις γνώριζα βέβαια αλλά δεν είχα αναπτύξει και την γαμάτη σχέση μαζί τους.Είχα να λέω ότι απλά περνούσα κάπως "καλά" την ώρα μου όταν τύχαινε να βγαίνουμε όλες μαζί.Ξεκινάμε ωραία και καλά,χρησιμοποιώντας τα αναθεματισμένα μέσα,για να φτάσουμε Λούτσα.Πηγαίνουμε κατευθείαν για μπάνιο με το που φτάνουμε και για να μην τα πολυλογώ περνάει χαλαρά η πρώτη μέρα.Ήταν ένα ήρεμο διήμερο χωρίς πολλά πολλά,κάτι το οποίο αποζητούσα η ίδια.Το θέμα μου έχει να κάνει με το εξής..Είναι πολύ διαφορετικό Διάολε όταν διακοπάρεις με κάποιο άτομο και  τον ζεις τον άλλον καθ'όλη την διάρκεια της ημέρας.Ειδικά όταν έχει να κάνει με κάποιον με τον οποίο δεν έχετε και ιδιαίτερα κοινά και δεν έχετε ζήσει ο ένας τον άλλον.Και αναφέρομαι στις δυο κοπέλες.Ήξερα από την αρχή ότι δεν "κολλάω" μαζί τους και ήταν κάτι που το είχα διαπιστώσει από τον πρώτο καιρό.Αλλά έκανα την υποχώρηση να πάω μαζί τους γιατί αισθανόμουν λίγο άσχημα από τα τόσα "άκυρα" που τους είχα ρίξει όταν αρνούμουν να βγω για έναν καφέ.Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που υποχωρώ.Είμαι τελείως κάθετη σε αυτό το θέμα.Όταν δεν μπορείς να μιλήσεις με ορισμένα άτομα..πόσο μάλλον όταν βλέπεις ότι είσαι ο μόνος που κάνει τον καραγκιόζη και ξεσηκώνει την παρέα..ΓΙΑΤΙ να πέσεις ξανά στην ίδια παγίδα;;! Δεν είναι όλοι για όλους.Το έχω πει άπειρες φορές και το εφαρμόζω σχεδόν πάντα.Για να λέμε και την αλήθεια, δεν θέλω και πολύ για να "κόψω" τον άλλον ποιος είναι και τι ρόλο βαράει.Όπου χρειάζεται,φυσικά,λαμβάνονται και τα κατάλληλα μέτρα όταν κάτι δεν μου αρέσει και με απωθεί από τους άλλους.

Επίσης,γιατί πρέπει να κάνεις δύσκολη τη ζωή των άλλων;Έχω βαρεθεί, έχω κουραστεί,έχω σιχαθεί να προσπαθώ να ψυχολογώ τον κάθε ψυχανώμαλο που δεν μπορεί να είναι σαφέστατος/ξεκάθαρος απέναντι σου.Τι εννοώ;Διάβασε παρακάτω και θα καταλάβεις.
Έχεις μια σχέση,(φτιάξ'την στο μυαλό σου όπως θέλεις εσύ για το είδος της σχέσης αυτής,εγώ θα μιλήσω αόριστα) και βλέπεις ότι όλα κυλάνε ομαλά,έχετε ανοιχτεί και γενικότερα έχετε πει δυο κουβέντες παραπάνω.Μετά από ένα Α διάστημα αρχίζει και χάνεται η ουσία της σχέσης αυτής και έχεις χάσει έναν φίλο/σύντροφο/συγγενή ΚουΛουΠου.Εσύ όμως ξέρεις πολύ καλά ότι δεν έχει γίνει τίποτα που να συντάραξε το δέσιμο σας και το γλυκό έχει σαπίσει και πάει κατευθείαν στον σκουπιδοφάγο επειδή σε απωθεί ο άλλος απλά,λιτά και ανεξήγητα.Κάνεις απόπειρα να πιάσεις κουβέντα γιατί πάνω απ'όλα ενδιαφέρεσαι και δεν κυριαρχεί μέσα σου το αίσθημα της αναισθησίας.Διαπιστώνεις όμως ότι περνιέσαι και λίγο για μαλάκας γιατί σου ξαμολάει μια από τις πιο ηλίθιες/μαλακισμένες ατάκες για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.Όμως στο κούτελο μου δεν γράφει ΜΑΛΑΚΑΣ και κάτι τέτοιες παπαράτζες δεν τις χάφτω.Το point λοιπόν ποιο είναι;Δεν σπαταλάω άλλο χρόνο για τη πάρτη κανενός που φέρεται έτσι.Καταντάει πλέον κακογαμημένο αστείο να είσαι ΕΣΥ αυτός που νοιάζεται και προσπαθεί να βρει λύση σε έναν αδιέξοδο εγκέφαλο.Δε φτάνει που έχεις τα δικά σου,ασχολείσαι και με ψυχικές ανωμαλίες τρίτων επειδή είσαι 'Ανθρωπος ρε [προνόμιο που το έχει η μειονότητα του πληθυσμού].

Συμπαθάτε με για το υβριστικό λεξιλόγιο αλλά κάποια πράγματα μπορούν να αποδοθούν και να γίνουν ακόμα πιο κατανοητά έτσι.Από την άλλη,είναι και ένα ξέσπασμα.Η πολλή ευγένεια θα σας φάει σουργελάκια. :~D

Λίγο τα νεύρα,λίγο η σοκολάτα.. Να το κοιτάξω μήπως;!

Τελικά απέδωσε καρπούς η χθεσινή μου ανάρτηση και το αίτημα μου για την επαναφορά του αιώνια κλονισμένου μου νευρικού συστήματος επανήλθε! Για να τα πάρουμε από την αρχή όμως.Σήμερα νωρίς το πρωί επέστρεψε η γιαγιά μου με τον αδερφό μου από τις διακοπές που είχαν πάει προς Σαλόνικα-Χαλκιδική μεριά σε κάτι συγγενείς.Πόσο το αγαπώ όταν γίνεται αυτό μιας και μετά έχω το ελεύθερο να 'πελεκίσω' το ΕΠΙΚΟ τσουρέκι του Τερκενλή που φέρνουν ως λάφυρο στας Αθήνας.Δε μιλάω για αυτό με τα κάστανα , την λευκή σοκολάτα και τρέχα γύρευε..Άμα δεν έχει απλά και λιτά την σοκολάτα του και μόνο τότε να με συγχωράτε αλλά το χαρίζω σε όποιον άλλο το θέλει. Στο θέμα μας γιατί παρεκτράπην και μου τρέξανε τα σαλάκια για λίγα λεπτά.Γυρίσανε λοιπόν ανανεωμένοι και τέρμα μαυρισμένοι και αρχίσαμε να μπαίνουμε σε μια καθημερινότητα again.Αυτό συνεπάγεται ---> διαφωνίες,λογομαχίες,νεύρα Ιωάννας τσατάλια.Κακά τα ψέματα,πάντα υπάρχει το λεγόμενο "Χάσμα Γενεών" ανάμεσα στη μερίδα που εκπροσωπεί την νεολαία και στη μερίδα των ηλικιωμένων.Απόλυτα λογικό,κατανοητό και δεν το κατηγορώ διόλου.Άλλωστε εμείς οι νέοι είμαστε οι  'προχώ' και οι ηλικιωμένοι έχουν πορευθεί με τις αντιλήψεις των χρόνων π.Χ χαχα!Οπότε θα υπάρχει αναπόφευκτα ένταση στις καθημερινές δραστηριότητες μέσα στο σπίτι.. εκεί που τσιτώνεις και είσαι έτοιμος-η να βαρέσεις επιτόπια πρέζα!
Εδώ που τα λέμε είναι ένα αναγκαίο κακό για να βρίσκεσαι σε εγρήγορση και να μην υπάρχει αδράνεια,κάτι που εμένα με 'σκοτώνει'.Δεν μπορώ χωρίς ένταση στη ζωή μου.Θέλω να έχω την κατάλληλη τροφή για να σχολιάσω,θυμώσω,βρίσω,τσακωθώ.Να υπάρχει αυτή η εναλλαγή συναισθημάτων να σου υπενθυμίζει ότι είσαι ζωντανός και όχι απλά μια κινούμενη σάρκα.

Άλλο.Επίσης, μου είχε λείψει πολύ ΚΑΙ ο αδερφός μου.Παρ'ότι έχουμε μια διαφορά ηλικίας -κατά 6 χρόνια μικρότερος.Ξέρω τι θα σκέφτεστε 'κακόβουλα' πλάσματα.Τον καημένο και ότι του κάνω χαρακίρια!Χνιε χνιε..Αλλά το προσπερνώ και επικεντρώνομαι στα πιο σημαντικά- όσο μεγαλώνουμε και οι δύο ερχόμαστε πιο κοντά και οι τσακωμοί είναι λιγότερο τραγικοί.Βλέπω πλέον αυτόν τον ξανθομπούμπουρα να γίνεται αντράκι και νιώθω συνάμα χαρούμενη και περήφανη.Ας μην ξεχάσω βέβαια τις στιγμές γέλιου που έχουμε.Κάνοντας διάφορα αστεία ηχητικά εφέ,γκριμάτσες,κρυμμένοι σε σημεία του σπιτιού πεταγόμαστε άξαφνα μπροστά στη φαμίλια με αποτέλεσμα να χορεύει η καρδιά τους συρτάκι από τον φόβο κ.ο.κ.Εν ολίγοις,ξαναβιώνω πώς είναι να είσαι παιδί στην ψυχή.Ένα υπέροχο συναίσθημα που μόνο με συνομήλικους μου ΔΕΝ το νιώθω.Τι έγινε δηλαδή;Ξαφνικά είστε ενήλικες εσείς ρε δήθεν ώριμα άτομα και κομπλεξαρίζεστε να κάνετε ευτράπελα επειδή έχετε την σκέψη του στυλ "Απαπα,θα γίνω ρεζίλι.Με βλέπει κόσμος".Εγώ σου λέω ότι ΧΕΣΤΗΚΑ αν έχει κόσμο.Να σας βολτάρουμε σε υπόγεια αν είναι,να σας κλειδαμπαρώσουμε κιόλας για να κάνετε τσακίρ κέφι και να σπάσετε πλάκα.Απόβαλλε το κόμπλεξ που κουβαλάς λες και έγινες "εμπειρίας" και έχεις να κρατήσεις και ένα Α επίπεδο.Το επίπεδο σου μανίτσα μου δεν φαίνεται εκεί.Ούτε η ωριμότητα σου φαίνεται από το αν είσαι περισσότερο ή λιγότερο διαθέσιμος να κάνεις καμιά καφρίλα για να ξεσηκωθεί η διάθεση της παρέας και εν τέλη να περάσετε super-duper γουάου.Χιουμοράρετε μυστήρια πλάζζζματα ωρέ!

Απόψε θα κλείσω με ένα  κομμάτι των Metallica,του 1986.Γιατί απλά τους ΥΠΕΡΑΓΑΠΩ και ΠΡΟΣΚΥΝΩ.Βουαλά..
http://www.youtube.com/watch?v=PQbPqINoSlc

Υ.Γ Θέλω βοήθεια σχετικά με το πώς να ανεβάζω τα links από γιουτιούμπα μαζί με το βίντεο! Μια φορά το έκανα και το ξέχασα μετά.

Εγώ, Εσύ και οι Άλλοι

Μπροστά μου η οθόνη με την κενή άσπρη σελίδα έτοιμη να δεχτεί την 'επίθεση' των σκέψεων μου.Από τις σπάνιες περιπτώσεις που δεν έχω πραγματικά κάτι να αποτυπώσω.Ελεύθερο πνεύμα και ο,τι θέλει προκύψει.

Υπάρχει αυτή η πεθαμενατζίδικη ηρεμία που μου κλείνει το μάτι από μακρυά και εγώ θέλω να την διώξω.Σκέψου λίγο πόσο ανιαρό καταντά από ένα σημείο και μετά να κινείσαι σε ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος χωρίς διακυμάνσεις.Πού πήγαν τα νεύρα και η αιώνια τσαντίλα-νεύρο που με χαρακτηρίζει από κούνιας εποχής; [όπα της και μου ήρθε φλασιά]. Αναπολούσα τα παιδικά μου χρόνια στο Δημοτικό και έπειτα στο Γυμνάσιο.Όσο τα θυμόμουν διαπίστωνα πόσο τσογλαναρία και αλητόπαιδο ήμουν.Αντιδραστική προσωπικότητα όσο δε πάει και γουστάρω πολύ τα τότε χρόνια που ήμουν πάντα ετοιμοπόλεμη μη αφήνοντας περιθώρια σε κανένα σκατο-παίδι να με θίξει.Ένταση,νευρικότητα,εγρήγορση.Τα θέλω πίσω ρε! Τι σκατά γαλήνη και ηρεμία είναι αυτή που με καταβάλλει μέσα στο κατακαλόκαιρο με το παλιοθήλυκο που λέγεται ζέστη να μας 'γονατίζει' μέρα με τη μέρα;! WTF?! που λέν' και στα χωριά ανίδεοι.Ένας λόγος που δεν θέλω το καλοκαίρι είναι η κατάσταση του λήθαργου στον οποίο πέφτουμε (για εμάς που  είμαστε φοιτητές και δεν δουλεύουμε).Σχετικό είναι αυτό βέβαια διότι ακόμα και εσύ που μπορεί να τρέχεις κάθε μέρα έχοντας υποχρεώσεις στη δουλειά μπορείς να διακατέχεσαι από απίστευτη ηρεμία που εγώ σιγά σιγά να την χάνω.Είναι καθαρά θέμα προσωπικό και κατά πόσο τα έχεις βρει με τον εαυτό σου.

Γενικότερα σε όλα χρειάζεσαι υπομονή, επιμονή και ΔΙΑΘΕΣΗ.Διάθεση για συνεχή προσπάθεια όταν οι συγκυρίες σε ευνοούν.ΑΛΛΑ... όσο και να σου κακοφαίνεται μια κατάσταση με τις τυχόν αντιξοότητες μην τα παρατάς.Αν είσαι δυνατός στη ψυχή θα δεχτείς τις σφαλιάρες που προορίζονται για σένα,θα προβληματιστείς,θα τις σκεφτείς λίγο αλλά μέχρι εκεί.Πρέπει να μάθεις να 'ζυγίζεις' καταστάσεις και να διακρίνεις μέχρι που σε παίρνει να ασχοληθείς.Πού θα δώσεις περισσότερη βάση και πού λιγότερη.Ύστερα από την εξαγωγή συμπεράσματος προς τα πού κλίνει η ζυγαριά σηκώνεις κεφάλι και ψάχνεις για το επόμενο σου θύμα.Μη πιαστείς κορόιδο όμως και μην πέσεις στην κλασσική παγίδα που πέφτει ένα κοινό-μη σκεπτόμενο μυαλό που νομίζει ότι ο επόμενος στόχος είναι απαραίτητα και ωφέλιμος.Σε αυτό το σημείο,ενθυμούμενη μια συζήτηση,θα δανειστώ μια φράση που μου είπε μια ψυχή..Μην προσπαθήσεις να μάθεις Μουσική σε ένα γουρούνι, διότι και τον χρόνο σου θα χάσεις και το γουρούνι δεν θα καταλάβει τίποτα.Πιο εύστοχο δεν μπορούσε να είναι,τον ευχαριστώ. :)
Έφυγα. Καλό ξημέρωμα! Χμμμ..Μήπως βιάζομαι..; Μετά από εσάς Nick Cave.
http://www.youtube.com/watch?v=FG0-cncMpt8

The Final Countdown

Μια μέρα αναμονής απέμεινε για την αρχή του βασανιστηρίου με χτυπήματα κάτω απ'τη μέση! Και αναφέρομαι φυσικά στην έναρξη της εξεταστικής περιόδου που όλοι οι φοιτητές λατρεύουμε ( εδώ γελάει κόσμος...).Δε πα να έχεις να διαβάσεις τα κέρατά σου..δε πα να κάνει κωλοτούμπες το Σύμπαν ολάκερο, ΕΣΥ και ΕΓΩ,φυσικά,θα βγάλουμε την ύλη μια-δυο μέρες πριν.Έχεις "σκιστεί'' και έχεις περάσει το λούκι των πανελληνίων και τώρα που είσαι εκεί που ήθελες- έστω και σαν δεύτερη,τρίτη επιλογή- ΑΡΝΕΙΣΑΙ πεισματικά να στρώσεις το στρόγγυλο και τσουπωτό σου πωπουδέλι για να ξεμπερδεύεις με 5,6,7,8,9...to be continued... μαθήματα.Μια το καλοκαίρι που το μόνο που θέλεις είναι να αράζεις και να περνάς ανέμελα και χαλαρά την ώρα σου, μια το μυαλό που ταξιδεύει όπου αρέσκεται..ΠΕΣ ΜΟΥ δηλαδή πώς να ανταπεξέλθεις! Καλή και η πλάκα αλλά δεν είμαστε τώρα για σπατάλη χρόνου.Σωστό προγραμματισμό θέλει και το πνεύμα του "Θα κάτσω να διαβάσω και ό,τι καταφέρω.Θα προσπαθήσω όμως!''. Ε κάν'το βρε μωαμεθανέ μου! ( τα αποτυπώνω γραπτώς κιόλας για να τα βλέπω ώστε να συνεχίσω και να μην το αφήνω να με παίρνει απο κάτω).

 Πάμε ένα όμορφο άσμα που αγαπώ να ξεφύγουμε για λίγο..Τσάγια.

Τουρλού-Μουρλού

Κάτι το οποίο μου αρέσει απίστευτα είναι οι ήρεμες βόλτες με καλή παρέα (ακόμα και μόνη βέβαια).Δεν με απασχολεί οπωσδήποτε να πηγαίνω σε καφετέριες και club και αποδω και αποκει.Τα κάνω μεν πολλές φορές για να λέμε και την αλήθεια.Αλλά...Μου προσφέρει άλλη αίσθηση το να πάω να βολτάρω σε ένα πάρκο,μια πλατεία με τον αέρα να μου ανεμίζει τα μαλλιά και να νιώθω ελεύθερη.Δεν βαριέμαι ΠΟΤΕ να πηγαίνω προς Θησείο και  Μοναστηράκι και να αράζω πέρα εκεί στα πεζούλια με μια μπύρα στο χέρι και το χαμόγελο να επανέρχεται στα χείλη μου.Αδειάζει το μυαλό  και αυτόματα δεν σκέφτομαι ό,τι με απασχολεί.Επιτέλους κάπου να 'ξελασκάρω' και λίγο απο την καθημερινή βαβούρα.
Ένα,βασικότατο,πράγμα για μένα είναι να πάω κάπου και να μπορώ να κάνω κουβέντα.Καταντά απίστευτα σπαστικό και κουραστικό να πηγαίνω σε μια καφετέρια και να γκαρίζω για να ακούνε τι λέω και κάθε λίγο και λιγάκι να χρειάζεται να σκύβω στο μέρος των άλλων ύστερα από τα απανωτά ''Ε; Τι είπες;;Δεν ακούω ρε!'' Ντάξει,άμα βάζει τη μερέντα στ'αυτί αντί για το ψωμί ο άλλος κλάφ'τα Χαραλάμπη!Θα κάνω την μοναδική εξαίρεση σε ό,τι αφορά τα ροκάδικα-μεταλλάδικα.Εκεί σαφώς και δεν πηγαίνεις για να αναλύσεις την κοσμοθεωρία σου ούτε για να παραστήσεις την Τένια Μακρή ψυχολογώντας καταστάσεις,συμπεριφορές κουλουπου κουλουπου.Άπαξ και βρεθείς σε αυτόν τον παράδεισο ξέρεις ότι θα φύγεις απο εκεί και θα βουήζουν τα αυτιά σου αφού προηγουμένως θα έχεις ρίξει το 'κοπάνημα' της ζωής σου (αλλιώς και ευρέως γνωστό headbanging).
Επίσης,ΠΟΣΟ (!) σπασαρχίδικο είναι να έχεις μείνει με το μισό τσιγάρο στο χέρι και να σου έχει σβήσει..Και όταν πας να το ανάψεις ο αναφτήρας να σου το παίζει μάγκας και νταής..και να είσαι όλη την ώρα 'φτς' και 'φτς' και ξανα-μανα 'φτς' ....(ω ναι, ακολούθησαν πολλά 'φτς' μέχρι να ανάψει η φλόγα στο αριστούργημά μου).Το καλό είναι ότι πάντα κουβαλάω 2-3 αναφτήρες μαζί μου για παν ενδεχόμενο ώστε να μην ξεμένω.ΑΛΛΑ σήμερα μου κάνανε ναζάκια οι κυρ-ανάφτρες.Βλέπεις, θέλουνε γέμισμα και βαριέμαι και μόνο στην ιδέα να το κάνω.Ε, απόλαυσή μου είναι και οφείλω να την σέβομαι και να της φέρομαι όπως της αρμόζει (-.-). Η παρούσα ανάρτηση είναι αδιάφορη.Δεν έχει συγκεκριμένη θεματολογία,όπως καταλαβαίνεις,και σχετίζεται με αυτά που μου ήρθαν στο μυαλό τη στιγμή που έγραφα.Καληνύχτα σους,όνειρα απαλά και μεταξένια σαν το δερματάκι που είχαμε όταν ήμασταν μυξιάρικα και παραπονεμένα.

Φάση είναι, θα περάσει...

Πάει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα στο ιστολόγιο..Αυτό συνέβη διότι υπήρξαν πολλές σκέψεις που δεν σταματούσαν να με βασανίζουν.Και το βασανιστήριο καλά κρατεί.Διανύω μια πολύ περίεργη,για μένα, περίοδο (χα,πόσο πρωτότυπο..) Ξαφνικά να θέλω να πάψω να έχω επαφές με τον περίγυρό μου..με άτομα που μέχρι τώρα είχα αρκετά καλές σχέσεις και κάναμε και γαμώ τις παρέες.Είναι αυτό το συναίσθημα ''θέλω να απομακρυνθώ και να μείνω μόνος/η μου'' κόβοντας κάθε δίαυλο επικοινωνίας.Και αναρωτιέμαι ''γιατί ρε Ιωάννα;''..Γιατί σου γύρισε το μυαλό και θέλεις να ξεκόψεις από άτομα τα οποία στην ουσία δεν σου έχουν κάνει τίποτα..; χωρίς να έχεις κάποια αξιόλογη αφορμή..;Πολλά 'γιατί' που με τρελαίνουν και με νευριάζουν γιατί δεν βρίσκω λύση.Δεν βρίσκω μια γαμημένη-σωστή,κατά γενική ομολογία,απάντηση.
Κάτι το οποίο υποστηρίζω με θέρμη είναι το γεγονός ότι όλοι μας έχουμε ανάγκη από πρόσωπα στη ζωή μας.Από πρόσωπα τα οποία θα μπορούμε να εμπιστευθούμε και να τους "ανοίξουμε" την ψυχή μας..να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας και να μπορούμε,πέρα από τον χαβαλέ, να κάνουμε και σοβαρές συζητήσεις.Δεν είναι όλα 'χαχαχα' και 'χουχουχου'.Φυσικά αυτά τα πρόσωπα στα οποία αναφέρομαι είναι ελάχιστα..Μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού (και αν).Επομένως, τι γίνεται..Καταφέρνουμε να βρούμε 1-2 τέτοια άτομα τα οποία κρατάμε πολύ κοντά μας και οι υπόλοιποι είναι απλά και μόνο για την παρέα.Να έχεις να πεις απλά μια μαλακία και να θέσεις και κανα σοβαρό ζήτημα που και που.Έχουμε λοιπόν τα 'κολλητάρια' και τους 'γνωστούς' μας.Και κάπου εδώ μπερδεύονται οι σκέψεις μου και προσπαθώ να βρώ μιαν άκρη σαν αυτήν που προαναφέρω.Φταίει το γεγονός ότι αλλάζει ο άνθρωπος και ανεβάζει τον πήχη που εγώ κατά κάποιον τρόπο θέλω να κρατήσω πολύ λίγα άτομα στην ζωή μου;Και λειτουργώ ως εξής..Έχω πραγματικά δίπλα μου αυτή τη στιγμή δύο άτομα στη ζωή μου με τα οποία μπορώ να μοιραστώ τα άπαντα.Το ένα άτομο μάλιστα το γνώρισα πρόσφατα και έχουμε απίστευτη χημεία και τρελό δέσιμο.Συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον και είναι σαν να γνωριζόμαστε χρόνια.Ήρθε την κατάλληλη περίοδο στην ζωή μου και χαίρομαι άπειρα γι'αυτό.Χρειάζομαι πραγματικά ένα άτομο να μου αναπτερώσει το ηθικό και να ξεφύγω λιγάκι ώστε εκεί που εγώ βλέπω μόνο μαύρο να καταφέρω να δω και την γκρίζα απόχρωση.Όμορφη είναι και αυτή.Παρ'όλα αυτά, ο νους μου πάλι τριγυρνά.Εκεί που έχει συνηθίσει και έχει αγαπήσει...
Το άλλο σκέλος που θέλω να αναφέρω (μακρηγορώντας πάντα,χουχου) είναι ότι με όλα τα υπόλοιπα άτομα είμαι σε επιφυλακή.Για το ο,τιδήποτε.Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που πρόσφατα έμαθα κάποια διαστρεβλωμένα λόγια από ένα ατομάκι.Δεν έπεσα από τα σύννεφα.Πάντα θεωρώ αυτονόητο ότι κάποιος θα βρεθεί να κάνει την τσατσιά του,να παπαρολογήσει.Όλα αυτά λοιπόν και πολλά άλλα οδηγούν στο να κάνω ένα βήμα πίσω και να μην ανοίγομαι.Προετοιμάζομαι ούτως ώστε να μην μπορέσει κανένας να χρησιμοποιήσει κάτι εναντίον μου και να 'πατήσει' πάνω στις ευαισθησίες μου και στις όποιες καλές πτυχές διαθέτω.Όποιος τολμήσει να παραβεί το παραπάνω θα δει αυτό που δεν θα περίμενε από μένα να δει.Το μοναδικό πράγμα που μπορούν να μου προσάψουν είναι η ψυχρότητά μου και το γεγονός ότι είμαι 'βράχος'.Δεν πρόκειται να δουν όλοι αυτό που κρύβω,την πραγματική Ιωάννα.Εγώ επιλέγω για μένα και όχι οι άλλοι.
Κάπου εδώ πρέπει να γίνει μια παύση.Είναι απαραίτητο κάποια στιγμή να καλμάρει ο εγκέφαλος.Φάση είναι,θα περάσει...

Εσωτερικός Διάλογος...

Περίεργη βραδυά η αποψινή..Εκεί που πρέπει να παραδωθώ στην αγκαλιά του Μορφέα ώστε να ανακτήσω δυνάμεις για να μπορέσω να σηκωθώ νωρίς το πρωί κάτι με ταρακουνάει μέσα στο μυαλό και με κάνει να εγκαταλείψω την ζεστασιά του κρεβατιού μου και να ξεδιπλώσω κάποιες σκέψεις.Όχι τυχαίες αλλά άμεσα συνδεδεμένες με την αποψινή ψυχολογική μου κατάσταση.Το παρακάτω απόσπασμα είναι  από ένα-ανάμεσα στα τόσα-τραγούδι που με συνοδεύουν όταν παίρνω την "κάτω βόλτα" :

How can it feel, this wrong
From this moment
How can it feel, this wrong

Storm.. in the morning light
I feel
No more can I say
Frozen to myself

Σ'αυτό το σημείο διερωτώμαι το εξής..Πόσες φορές έχει τύχει να θέλεις τόσο πολύ να κατανοήσει ο άλλος την ψυχή σου και τις κρυφές σου επιθυμίες αλλά κάτι να σε κρατάει και δεν μπορείς να κάνεις αυτό το βήμα που θα σε "λυτρώσει" ; Διστάζεις καμιά φορά γιατί αφενός δεν θέλεις να εκτεθείς περισσότερο και αφετέρου,ακόμα πιο σημαντικό,δεν θέλεις να χάσεις τον άλλον..Δεν θέλεις να νιώσει ότι πνίγεται και κατακλύζεται από τα συναισθήματά σου.Νιώθεις ταραχή μήπως δεν είναι σε θέση να ακούσει όσα έχεις να πεις..όλες εκείνες τις ενδόμυχες σκέψεις σου που επιθυμείς όσο τίποτα άλλο να εξωτερικεύσεις χωρίς να υπάρξουν αρνητικές συνέπειες..Αλλά αρχίζεις και βιώνεις και εσύ ένα πνίξιμο μέσα σου γιατί νιώθεις πως για ακόμα μια φορά δεν θα έχουν αντίκρυσμα οι "φωνές" που αναγκάζεσαι να τις κάνεις να σωπάσουν και να μην ακουστεί θόρυβος..Αλλά κάποια στιγμή το μυαλό σου συνθλίβεται..δεν αντέχει άλλη απομόνωση σκέψεων και πρέπει το "βάρος" που κουβαλάς να φύγει από πάνω σου.'Εως πότε λοιπόν θα αυτομαστιγώνεσαι....;

Μια νύχτα σαν τις άλλες...

Μια ακόμη μέρα φτάνει στο τέλος της..Κάθεσαι σε μια γωνία βουτηγμένος στις σκέψεις σου και στον δικό σου κόσμο που μόνο εσύ μπορείς να αντιληφθείς..Κάνεις απόπειρα να στρίψεις ένα τσιγάρο και να το ανάψεις. Αλλά κάτι σε κρατάει.. Κάτι σε κάνει να πεισμώνεις που για ακόμα μια φορά δεν μπορείς να αντισταθείς σ'αυτόν τον διάολο.. Αλλά λες απο μέσα σου ένα γεμάτο περιφρόνηση "Δε γαμιέται".. Είναι η μόνη  σίγουρη συντροφιά σου τα βράδυα.
Τραβάς μια δυνατή ρουφηξιά και μαζί με τον καπνό κατεβάζεις κάθε σου ανάμνηση που έρχεται να χαλάσει την βραδυά σου.. να την κάνει συντρίμμια! Ένα δυνατό και γεμάτο τσαντίλα "Όχι!" βγαίνει απο μέσα σου.. Είναι οι δικιές σου στιγμές και δεν θα αφήσεις τίποτα να σου τις πάρει μακρυά! Καταβάθως το χρειάζεσαι αυτό. Λίγες στιγμές μόνο για τον εαυτό σου.Μακρυά από την μιζέρια και γκρίνια του "έξω" κόσμου..Φτάνει πια! Αρκετό χρόνο αφιέρωσες στους άλλους και αυτό που αποκόμισες ήταν η αχαριστία..ανεντιμότητα..ψέμα.. κάθε είδους υποκριτικής και απάνθρωπης συμπεριφοράς.Αν δεν μπορούν να σε καταλάβουν οι άλλοι δεν θα το κάνεις ούτε εσύ.Δεν θα είσαι εσύ ο συμπονετικός και γεμάτος κατανόηση μαλάκας που δεν δέχεται διόλου σεβασμό απο το κάθε τιποτένιο,κομπλεξικό ανθρωπάκι.
Δεν αντιλέγω..Οι ψεύτικες συμπεριφορές που επιδεχόμαστε έχουν σπείρει τη διχόνοια ανάμεσά μας σε τέτοιο σημείο που να μην είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε το 'καλό' απο το 'κακό'..τον ΄γνήσιο' απο τον 'σάπιο' άνθρωπο..Αλλά μην τα ισοπεδώνουμε όλα πια!Εαν είσαι προκατειλημμένος χωρίς καθαρό μυαλό και σκέψη, δύσκολα θα καταλήξεις να βρεις κάτι πραγματικά το αξιόλογο. 'Εχε τα μάτια σου ανοιχτά και μείνε σε επαγρύπνηση...
Και ενώ η επόμενη μέρα έρχεται να πάρει την θέση της νύχτας εσύ σβήνεις με έναν μηχανικό τρόπο την γόπα του τελευταίου δημιουργήματός σου και, κουρασμένος απο τον πολύωρο και εκτενή διάλογο με τα ενδόμυχα της ψυχής σου, κατευθύνεσαι προς τον ναό σου..

Κατάθεση ψυχής? Θα έλεγα πως ναι...

Υπάρχουν φορές στην ζωή μας που γνωρίζουμε όλως τυχαίως ανθρώπους στους οποίους βλέπουμε πτυχές του χαρακτήρα μας.. Σαν να αναγνωρίζουμε στο πρόσωπο τους το δικό μας πρόσωπο..Και είναι άκρως γοητευτικό αυτό.
Είναι τόσο όμορφο και συνάμα παράξενο όταν αρκεί απλά ένα χαμόγελο του άλλου για να νιώσεις εσύ χαρά.. Μερικές αστείες γκριμάτσες του αρκούν ώστε να ξεχάσεις τα προβλήματα σου και για πολλή ώρα να βρίσκεσαι σε έναν άλλο κόσμο.. Μακρυά από τα σκαμπανεβάσματα της γαμημένης της ψυχολογίας σου ,η οποία ώρες ώρες σε συντρίβει συθέμελα.
Εκείνο που μου έκανε εντύπωση και με έκανε να νιώσω όμορφα ήταν ο τρόπος σκέψης σου..Το λέγειν σου..Το ντόμπρο λεξιλόγιο που χρησιμοποιείς για να αποδώσεις την άθλια πραγματικότητα και το χάος που επικρατεί γύρω μας σε ετούτη την κοινωνία στην οποία συνένοχοι είμαστε και εμείς οι ίδιοι.Όση ανασφάλεια και αν κουβαλάς σαν άνθρωπος εκείνο που θέλω να ξέρεις είναι ότι "οι μικρές ατέλειες είναι αυτές που αποδίδουν έναν όμορφο πίνακα πολλές φορές"..Θυμάμαι χαρακτηριστικά να μου λες πως δεν περίμενες να το ακούσεις αυτό απο γυναίκα. Και όμως πίστεψέ το για μένα.. Πίστεψε πως κάθε σου χαμόγελο είναι ένας θησαυρός παρότι πιστεύεις εσύ ότι "το ένα δόντι πάει βόλτα". Να έχεις υπ'όψιν σου ότι αυτό το δοντάκι έφτιαξε σε εσένα μια πολύ όμορφη και γλυκειά εικόνα. Σου προσέδωσε έναν γλυκό και ρομαντικό τόνο που έχεις χάσει προ πολλού..Μην αμελείς να δείχνεις συχνά πυκνά την ομορφιά της ψυχής σου αποτυπωμένη στο πρόσωπό σου. Είναι και αυτό ανάμεσα στα πολλά κομμάτια που συνθέτουν την προσωπικότητά σου..

Ένα καλωσόρισμα..

Να καλωσορίσω τα άτομα που αποφάσισαν να επισκεφθούν αυτό το 'διαδικτυακό',θα έλεγα,ημερολόγιο. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είχα σκεφτεί το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός ιστολογίου στο οποίο θα καταχωρώ τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου.. που θα μπορώ να βγάλω στην επιφάνεια τα οσα με προβληματίζουν κατά καιρούς και αρκούμαι απλά στο να τα 'αποθηκεύω' μέσα μου.. Αλλά όπως εύστοχα μου είχε πει ένα άτομο.. "Το ποτήρι δεν γεμίζει εσαεί " ! Επομένως, μια μικρή παρότρυνση απο δύο άτομα χρειάστηκα και... τσούπ! Να'μαι και εγώ...